OPIS JEDNOSTKI:
Statek ma nieco ponad trzydzieści metrów długości, a jego kadłub składa się z trzech części połączonych ze sobą wspólną częścią, gdzie znajduje się też kokpit, którego iluminatory w każdej chwili mogą zostać zakryte metalowymi osłonami. Na końcu środkowej części, najbardziej masywnej i najdłuższej, zamontowane jest sporych rozmiarów podwójne działo laserowe, na pierwszy rzut oka zdolne do zestrzelenia, chronionego tarczami, X-Winga zaledwie kilkoma strzałami. Z tyłu umieszczona jest mniejsza wieżyczka - bardziej do utrudnienia celowania ścigającym statek nieprzyjaciołom niż rzeczywistego im zagrożenia. Poza tym wprawne oko może dostrzec zamaskowane uzbrojenie: dwie wyrzutnie torped protonowych i trzy wysuwane gniazda wieżyczek laserowych.
Z tyłu każdej z trzech części kadłuba statku umieszczono dysze silników, których rozmiary wskazują na możliwość osiągania naprawdę zadziwiającej prędkości, lecz jednocześnie olbrzymie zużycie paliwa. Na pierwszy rzut oka nie można dostrzec żadnego generatora osłon, ale to wcale nie oznacza, że ich tam nie ma. W rzeczywistości są dwa: jeden główny zdolny utrzymać bariery energetyczne nawet w czasie ciężkiego ostrzału - oczywiście w starciu z imperialnym niszczycielem osłony padłyby w ciągu kilku sekund - oraz zapasowy, którego moc pozwalała jedynie na utrzymanie osłon przez czas niezbędny do natychmiastowej ucieczki.
SPECYFIKACJA:*
Jednostka klasy Barracuda, pierwszy i jedyny egzemplarz.
Producent: The Eye
Nazwa jednostki: Zephyr
Prędkość: 13 [możliwość użycia dopalaczy pozwalających na czasowe zwiększenie prędkości do wartości 20, jednak oznacza to gwałtowny spadek mocy tarcz i olbrzymie zużycie paliwa]
Prędkość w atmosferze: 1750 km/h [2500 km/h przy użyciu dopalaczy, jednak wiąże się to z ryzykiem przeciążenia systemu utrzymywania grawitacji i niwelacji przeciążeń, co może zaowocować dezintegracją organizmów żywych]
Hipernapęd: klasa 1 [zapasowy: klasa 8]
Wytrzymałość: 190
Osłony: 200 [zapasowe: 50]
Długość: 33 metry
Załoga: Pilot + strzelcy [niewymagani: obsługą uzbrojenia może zająć się komputer pokładowy]
Ilość osób na pokładzie: 12
Ładowność: 120 ton
Uzbrojenie:
-podwójne działo laserowe o mocy 270
-3 wysuwane wieżyczki z podwójnymi działkami laserowymi o mocy 150
-wieżyczka laserowa o mocy 100
-2 wyrzutnie rakiet
*na podstawie systemu przyjętego na stronie slusivan.net. W celu porównania z jednostkami kanonicznymi, zapraszam do jej odwiedzenia.
SZTUCZNA INTELIGENCJA
Jednostka wyposażona jest w AI nazwaną Alice. Do jej zadań należy nadzorowanie działania wszystkich systemów pokładowych, w tym podtrzymywania życia, a także obsługa komputera nawigacyjnego. Najważniejszą jednak funkcją Alice jest kontrola uzbrojenia, dzięki czemu nie wymaga on obsługi przez członków załogi - poza tym, żadna istota żywa nie jest w stanie reagować równie szybko, co komputer.
Oprócz tego Alice pełni funkcję asystentki kapitana, pilota i pozostałych członków oddziału. Połączona ze skanerami jednostki i posiadająca dostęp do holonetu, a także [w pewnym stopniu] do sieci The Eye może okazać się niezwykłą pomocą w czasie wykonywania poszczególnych zadań.
STAN JEDNOSTKI
[w nawiasach podano stan systemów zapasowych]
Kokpit: brak uszkodzeń
Maszynownia: brak uszkodzeń
Silniki podświetlne: brak uszkodzeń
Hipernapęd: brak uszkodzeń [brak uszkodzeń]
Dopalacz: działa
Rdzeń komputera pokładowego i SI: brak uszkodzeń
Sala odpraw: brak uszkodzeń
Pomieszczenie wypoczynkowe/mesa: brak uszkodzeń
Kambuz: brak uszkodzeń
Kwatery załogi na lewej burcie: brak uszkodzeń
Kwatery załogi na prawej burcie: brak uszkodzeń
Ambulatorium pokładowe: brak uszkodzeń
Ładownia nr 1: brak uszkodzeń
Ładownia nr 2: brak uszkodzeń
Kapsuły ratunkowe (czteroosobowe)
#1: w gotowości
#2: w gotowości
#3: w gotowości
Systemy pokładowe i podtrzymywania życia
Uzdatnianie atmosfery: działa [działa]
Ogrzewanie: nie działa - błąd nieznany [działa]
Kompensator przyspieszenia: działa [działa]
Generator sztucznej grawitacji: działa
Oświetlenie: działa
Nadajnik nadprzestrzenny zasięg ograniczony o 20% [działa]
Kontrola uzbrojenia
Przednie działo: brak uszkodzeń
Tylna wieżyczka: brak uszkodzeń
Wyrzutnia nr 1: brak uszkodzeń
Wyrzutnia nr 2: brak uszkodzeń
Obrotowa wieżyczka nr 1: brak uszkodzeń
Obrotowa wieżyczka nr 2: brak uszkodzeń
Obrotowa wieżyczka nr 3: brak uszkodzeń
Poziom osłon energetycznych: 100% [w gotowości]
ZNANE PROBLEMY
To prototypowa jednostka, do tego niesprawdzona jeszcze w walce, więc wciąż może mieć usterki, które nie zostały wykryte w czasie pierwszych testów.
Najpoważniejsze zagrożenie stanowią dopalacze, które mogą spowodować przepięcie w układach kompensatora akceleracji, a tym samym doprowadzić do rozsmarowania na ścianach wszystkich przebywających na pokładzie.
Zapasowy kompensator przyspieszenia w czasie testów często wyłączał się na kilka sekund lub włączał ze zbyt dużym opóźnieniem w chwili awarii głównego systemu. Do teraz nie udało się zlokalizować przyczyny występujących błędów.
Wieżyczka nr 1 czasem zacina się w czasie wysuwania lub chowania. Rozwiązanie tego problemu nie powinno być dużym problemem, choć możliwe, że trzeba będzie wymienić hydraulikę na nową.
MOŻLIWE MODYFIKACJE
Ładownia nr 2 posiada śluzę pozwalającą na bezpośredni załadunek (nie poprzez główną rampę załadunkową). Według projektu używana miała być jedynie na powierzchni i w atmosferze, więc nie zamontowano tam barier energetycznych zatrzymujących powietrze wewnątrz w wypadku otwarcia jej w próżni. Sugeruje się montaż takich generatorów oraz emitera promienia ściągającego, by móc wprowadzić na pokład przedmioty bezpośrednio z kosmicznej pustki.
Istnieje możliwość zwiększenia mocy osłon energetycznych kosztem siły ognia podwójnego działa laserowego. Szacuje się, że wprawny technik uzyskałby 110% obecnej mocy osłon przy spadku mocy głównego uzbrojenia o ok 15%.
Ładownia nr 2 może pełnić też funkcję hangaru dla niewielkiego śmigacza lub ścigacza, gdyby załoga zdecydowała się takowy kupić/zbudować.