[The Eye] Pokład "Zephyra"

[The Eye]

-Ja polecę tam, gdzie mi rozkażecie. Możecie traktować mnie jako swojego szofera... najlepszego szofera w całej galaktyce! - odparł Peter z uśmiechem - Jeśli chodzi o "dopieszczenie" mojego maleństwa, jakkolwiek dwuznacznie to brzmi, Clark powinien zająć się przede wszystkim układem kompensatorów przyspieszenia. Awaryjne za cholerę nie chcą działać, więc gdyby w czasie walki padły podstawowe, zamienimy się w galaretkę na rozmazaną na najbliższej grodzi. Doprawdy, nieciekawa wizja...

PS. Proponuję zatem, żeby Tresta "pozostał na pokładzie" w czasie, gdy pozostali, aktywni uczestnicy polowania zrobili jakiegoś questa typu właśnie poszukiwanie artefaktu. Ponieważ mnie też nie będzie w najbliższym czasie, zróbcie to bez MG, a po powrocie na pokład Zephyra, już się znów Wami zajmę.

[Renno Tresta]

- Dobra galaretka nie jest zła. - zauważył Tresta, wracając z mesy z kilkoma nowymi, pełnymi butelkami. - Rooster ma rację, muszę odpocząć. Zbyt dużo stresu i nękających mnie ciągle czarnych myśli... nie mogę się uspokoić... już czekam, aż dopadnie mnie depresja...
Pikinier zachichotał i siadł na krześle przed jednym z terminali komputerowych. Popijając brandy wgapiał się w migoczący ekran.
- Więc wszystko załatwione - Alice powiadomi Clarkiego co ma naprawić, reszta ekipy porobi coś ciekawego na dziwacznych planetach, a ja będę się relaksował. Odpowiada mi to! Aha, pożyczę wam robota na czas misji. Powinien was słuchać. Przynajmniej mam taką nadzieję. - powiedział Renno.

[Avien Matiias]

Więc kompensatory... no nic idę. Pomyślał po usłyszeniu wiadomości od Alice. Droidy skończyły opatrywać ranę technika więc ten udał się do miejsca pracy. Przechodząc zahaczył o mesę biorąc ze sobą dwie butelki piwa. Skinął tylko głową na powitanie ekipie i rzekł:
- Będę przy silnikach jak będziecie mnie potrzebować. I szybkim krokiem opuścił mesę. Kiedy znalazł się na miejscu rozebrał się od pasa w górę wraz z maską. Obawiając się że ktoś może wejść, haustami opróżnił dwie butelki po ostatnim łyku krztusząc się. Po opróżnieniu butelek z powrotem ubrał maskę pozostawiając nagi tors.
Nic wielkiego, w parę godzin uda mi się to naprawić Pomyślał wyciągając z torby narzędzia. Naprawa kompensatora szła mu tak łatwo jak oddychanie...

[David Turoug]

Rooster leżąc na kanapie jeszcze raz przejrzał oferty dla łowców nagród. Miał nadzieję, że w końcu na którąś się zdecydują. Matt nie lubił siedzieć bezczynnie z założonymi rękami. Poza tym chciał sprawdzić ile może wytrzymać jego organizm. Jeżeli, w którymś momencie odmówi posłuszeństwa, będzie musiał znaleźć spokojniejszą robotę. Dopiero teraz docenił, że miał wykształcenie górnicze, które pozwalało mu na pracę w jakiejś spółce kopalnianej, oczywiście nie w podziemiach ale za biurkiem. Odgonił jednak od siebie myśl o porzuceniu obecnego życia i zwrócił się do grupy.
- To jak będzie? Zdecydujemy się na jakąś mniejszą misję? Renno sobie odpocznie, a ja, Larisa i Clark trochę się zabawimy...

[Larisa Rayne]

Po krótkim odpoczynku Rayne odechciało się już siedzieć w swoim pokoju. Tak wiec ruszyła do reszty swej załogi. Po drodze zajrzała do barku i wyciągnęła jakąś butelke z dobrym trunkiem. Otworzyła go i napiła się z butelki. Swoje kroki pokierowała w strone pomieszczenia w którym słychać było rozmowe. Tak się składa że udało jej sie usłyszec o tym jak Rooster mówił o jakieś wspólnej misji. Weszła do środka i oparła się o ściane.
- wspólna misja podczas gdy Tresta bierze mały urlop..czemu nie. Nie należe do osób który lubią siedzieć bezczynnie - i uśmiechnęła się do swych towarzyszy, napiła sięz butelki po czym wyciągągnęła ręke do reszty . Po jej wyrazie twarzy można było ujrzeć spojrzenie typu " może ma ktoś ochote ? "

[David Turoug]

Rooster nie zareagował na gest Larisy, tylko sięgnął po swoją piersiówkę z "czerwonym karłem" i pociągnął z niej spory łyk, nieznacznie przy tym kaszląc.
- No cóż, to chyba oznacza, że wracam do formy. - zakpił Matt - Ale nie ważne. Jak z naszą misją? Na co się zdecydujemy? Może Ty Lariso wybierzesz coś z ofert, które są do przyjęcia w holonecie?

[Larisa Rayne]

Kobieta napiła się kolejnego łyka przedziwnego trunku. Lekko ją wykrzywiło jednak trwało to ułamek sekundy. Powróciła szybko do wcześniejszego stanu i dziwnym spojrzeniem spojrzała na Matta. Podrapała się po głowie - szczerze to ja się dostosuje...mi tam to naprawde obojętne czy mamy sprzątnąc Skywalkera czy zwykłego rolnika który nie zapłacił ostatnio za swoje plantacje. Jak to się mówi panowie...ja zaufam waszemu wyborowi i się do niego dostosuje. - po czym uśmiechnęła się i łyknęła kolejny raz

[David Turoug]

Rooster kiwnął tylko głową i powrócił do przeglądania ofert w HoloNecie. Po kilku minutach wybrał odpowiednie zlecenie, które choć nie było zbyt dobrze płatne, zapewniało dość ciekawą rozrywkę.
- Peter, ruszamy na Maanan. - rzekł przez komunikator blondwłosy łowca.
- Zastanawia mnie czy to w ramach twojej rehabilitacji czy misji? - zapytał ironicznie pilot.
- No cóż, morski klimat na pewno korzystnie wpłynie na mój stan, a poza tym Galaktyce ubędzie jeden [url=against my skin]bothański[/url] złodziejaszek. - odpowiedział Matt - Kurs na rybogłowy świat!
- Robi się.
Rooster udał się do swojej kwatery, by wypocząć przed kolejną misją. Miał nadzieję, że zadanie pozwoli mu zweryfikować jego obecne możliwości. Liczył też na korzystny wpływ klimatu oraz zastrzyk adrenaliny, które pozwolą mu wrócić do formy.

Clark Borenaux, Larisa Rayne, Matt Rooster przenoszą się do: [Manaan] Bothański złodziej

[David Turoug]

Larisa Rayne, Matt Rooster i Clark Borenaux przybywają z: [Manaan] Bothański złodziej

Po kilkugodzinnym locie "Zephyr" wyszedł z nadprzestrzeni. Rooster zastanawiał się gdzie zabrał ich Peter, jednak jakby czytając w jego myślach, odezwała się pokładowa sztuczna inteligencja - Alice.
- Znajdujemy się w układzie Nal Hutta, nieopodal stacji orbitalnej Zordo's Haven. - rzekł kobiecy głos.
- Cóż, tutaj możemy poczekać na dalsze dyspozycje z góry. - odparł Matt - Może nasz pan kapitan Tresta, w końcu wyjdzie ze swojej kajuty i strzeli z nami drinka.

[Larisa Rayne]

Przez ten cały czas podróży, gdy Zephym wyszedł z nadprzestrzeni i znalazł się W Nal Hutta, w tym samym czasie z ambulatorium wyszła już na szczeście zdrowa Larisa. Szła lekko zmieszana wciąż nic nie mówiąc. Miała założony wciąż na sobie kombinezon. Karabin snajperski trzymała w ręku. Oparła go o kanape oraz sama usiadła na niej. Usłyszała że znajduje się nad orbitą wymienioną przez Petera. Spojrzała po swojej załodze jednak nic wciąż nie mówiła. Wyjęła z kieszieni swój datapad i zaczęła w nim coś notować.

[Avien Matiias]

- Jak będziecie mnie potrzebować będę przy Kompensatorze przyspieszania. Rzucił szybko do załogi. Clark wrócił do naprawy kompensatora. Z rozebranym torsem leżał pod ustrojstwem i szperał w nim szukając błędu. Naprawił w życiu więcej rzeczy niż ma włosów na głowie. Lecz ta rzecz sprawiała mu mały problem. Po paru minutach rzekł po nosem.
- Mam cię! Oznaczało że znalazł przyczynę błędów. Przewody pozawijały się wokół prowadnicy napięcia i powodowało to zwarcie. Lecz tego nie można było zobaczyć gdyż było to zasłonięte. To była kwestia minut naprawa tej rzeczy poszła mechanikowi jak po maśle. Choć zajęło mu sporo czasu i grzebania w kompensatorze. Kiedy ukończył pracę ubrał się i skierował do mesy.
- Naprawiłem kompensator. Zakomunikował wszystkim i przysiadł na kanapie.

[David Turoug]

Rooster zlustrował Larisę, która wydawała się już nie odczuwać rany, której nabawiła się na Manaan. Obok kanapy leżał ciągle termiczny pojemnik, w którym przechowywane było ucho bothanina Karfa Nan'skara, a na nim leżały jego dokumenty.
- Skoro jesteśmy w układzie Nal Hutta, to warto wyskoczyć na Zordo's HAven po odebranie nagrody. - rzekł Matt - Co prawda to tylko 7 tysięcy, ale nawet tak niewielki zastrzyk gotówki się przyda. Tym bardziej, że niedługo ruszamy na Tatooine, po tego szalonego zabraka. W takim razie na stację orbitalną udamy się wszyscy, czy ktoś zostaje na Zephyrze? Oczywiście pomijam MacLeoda i Trestę.

[Larisa Rayne]

Kobieta nie była zadowolona że musiała się dać zranić za tylko 7 tysięcy kredytów. Jednak tak jak powiedział Matt zawsze lepsze to niż nic. A gotówka na inne rzeczy mogłaby się przydać. Po za tym idą do Zordo's Heaven, Tam bedzie mogła kupić swoich pare używek by odstresować się porządnie po całej tej misji. Rayne wstała i założyłą karabin Snajperski na plecy.
- ja z wielką checia pójde. Po za tym musze pokupować sobie pare rzeczy. Ktoś jeszcze ?? Clark - zapytała się mężczyzny, obdarowując go życzliwym uśmiechem

[Avien Matiias]

- Tak, też się zabiorę, i tak na razie nie mam co tutaj robić. Rzekł wstając. Zostawił swą pelerynkę bo i tak nie będzie musiał zakrywać swej protezy. Masa tam jest dziwaków więc nie będzie się wyróżniał. Poprawił maskę i dodał na koniec.
- No to chodźmy.

[David Turoug]

- Słyszał pan, panie MacLeod? - spytał Rooster - Kierujemy się na stację orbitalną Zordo's Haven.
- Ay, ay wicekapitanie. - odparł humorystycznie pilot Zephyra.
Po kilkunastu minutach statek był już w prywatnym hangarze, wynajmowanym przez organizację "The Eye". Matt pierwszy wysiadł z pokładu, wdychając charakterystyczne powietrze stacji.

Larisa Rayne, Clark Borenaux i Matt Rooster udają się do: [Zordo's Haven] Kantyna "Zordo's Den"

[David Turoug]

Larisa Rayne, Clark Borenaux i Matt Rooster przybywają z: [Zordo's Haven] Kantyna "Zordo's Den"

Troje łowców nagród wkroczyło na pokład Zephyra. Rooster rzucił kopertę z 8 tysiącami kredytów, za zlikwidowanie bothańskiego złodzieja Karfa Nan'skara, na główny stół w mesie, po czym ruszył do swojej kajuty, gdzie miał zamiar się odświeżyć, przebrać w czyste ubranie oraz podłączyć baterie blasterów do ładowarki. Po wykonaniu tych czynności wrócił do pomieszczenia wspólnego czekając na dalsze decyzje, które miał podjąć Renno Tresta bądź "nieznajomy" szef "The Eye".

[Renno Tresta]

Tresta po raz pierwszy od wielu dni nie cuchnął tanimi trunkami ani potem, a jego lekka zbroja była podejrzanie czysta. To mogło znaczyć tylko jedno - awanturnik w końcu przemógł się i skorzystał z prysznica, a swoje ubranie i rynsztunek poddał własnoręcznemu czyszczeniu.
- Osiem tysiączków? Całkiem nieźle, doliczy się tę sumkę do budżetu naszego małego przedsięwzięcia... - odezwał się Renno, trzymając w dłoni kopertę i przeliczając jej zawartość. - A jak już jesteśmy przy sprawach zawodowych... Powinniśmy lecieć na Tatooine. "The Eye" płaci sporo za jakieś tam super-duper tajne dane, a ten popieprzony rogacz też by się nam przydał. Matt wygląda zdrowiej, ja już nie śmierdzę, Pan Blacha dawno nie urwał żadnej głowy... Czas na małą eskapadę w te chrzanione piaski! Larisa chyba trochę słabuje, podglądałem ją w ambulatorium. Co wyście tam wyrabiali? Nieważne. Trzyma się jakoś na nogach, więc jest dobrze. Ktoś z was chce dorzucić jakąś sugestię, na którą i tak pewnie nie zwrócę uwagi?
Pikinier po skończeniu swojego chaotycznego słowotoku opadł na fotel i zaczął bawić się rękojeścią wibroostrza.
- Dobra, po krótkim przemyśleniu uznaję uwagi naszego pilota za warte uwagi. No, Clarkie też czasem ma rację jeśli chodzi o techniczne pierdoły. Swoją drogą, to Larisa też poprzednio wpadła na fajny pomysł z wybuchowym połączeniem miny i anteny. Rooster z kolei wpadł na sprytny pomysł przebrania się za mechaników jak mieliśmy zabić tę małą, wredną babę od ścigaczy. Wychodzi na to, że ja najrzadziej się wybijam moimi konceptami z tego grona. Ale za to jestem kapitanem i dlatego mogę się nie wysilać. - dalej gadał Tresta i w końcu zorientował się, że jego paplanina powoli drażni załogantów. - Wybaczcie. Podczas waszej nieobecności mogłem rozmawiać tylko z Alice lub T210. To było straszne. Tylko raz grałem z Macleodem w sabaka. Jeden jedyny raz...

[Avien Matiias]

Clark uśmiechnął się słysząc paplanie Tresty, musiał przyznać że trochę mu tego brakowało. Gdy zasiadł na kanapie spojrzał na swa biotyczną dłoń i ujrzał że jest ona pokryta krwią ochroniarza któremu rozpaćkał głowę. Nerwowo podniósł się i zbliżył do umywalki w mesie. Odkręcił wodę i zaczął intensywnie szorować mechaniczną "dłoń".
- Nie, jestem mordercą... nie jestem... nie jestem, ja się tylko broniłem. Powtarzał rozpaczliwie w myślach, nadal szorując biotyczną rękę z której krew zejść nie chciała.

[The Eye]

Ze swojej kabiny wyszedł, zwabiony rozmowami, Peter MacLeod. Pilot uśmiechnął się szeroko spoglądając na Renno Trestę - ostatnią grę w sabaka dowódca misji będzie pamiętał jeszcze bardzo długo.
-Kiedy wy łaziliście po stacji, a Pan Czysta Zbroja zdrapywał z siebie dwuletnią warstwę brudu, dzwonił Salieri. The Eye życzy sobie, by sprawą ośrodka badawczego na Tatooine zająć się jak najszybciej, ponieważ według uzyskanych informacji, huttowie się o nim dowiedzieli i ich "komanda" wyruszyły z Nal Hutta. Mają nieco przewagi pod względem startu, ale "Zephyr" jest znacznie szybszy. Pytanie brzmi: czy my się tym zajmiemy czy Salieri ma wysłać kogoś innego?

[Renno Tresta]

- Kurs na Tatooine! Nie możemy zwlekać! Jeśli przegramy z huttami dosłownie spalę się ze wstydu! - rzekł głośno i wyraźnie Renno bez chwili zastanowienia. - Tak, na to właśnie czekałem... Pokazać tym grubasom wielki środkowy paluch... I to w taki sposób... Świetnie...
Tresta ruszył do wyjścia ze wspólnego pokoju, ale nagle zatrzymał się w progu i odwrócił na pięcie. Awanturnik wydawał się jeszcze bardziej żywiołowy niż zwykle, a możliwość zniweczenia starań huttów dodała mu skrzydeł.
- Pete, siadaj za sterami, reszta ma być gotowa i zwarta w czasie mniejszym niż... zazwyczaj się szykujecie do wyjścia! Clarkie, możesz zabrać się z nami albo dalej udoskonalać "Zephyra, jak uważasz. Będę w mesie. Każdy wie co ma robić.
Pikinier po skończeniu przemowy dziarsko ruszył przed siebie razem ze swoim milczącym towarzyszem, T210.