[Korriban] Odzyskać twarz

[Mistrz Gry]

Avien Matiias i Kuhn-Tar przybyli z: [Korriban] Akademia Sithów

Dwójka Sithów wyruszyła z Akademii, by po kilkunastu minutach dotrzeć do jaskini shyyracków. Avien wiedział już, że te stworzenia będą jego najmniejszym problemem. Główny stanowił terentatek, gdzieś w głębi groty. Zabracki Mistrz jeszcze raz przypomniał mu, że ma zakaz zbliżania się do krypty Ludo Kressha. Ponadto dodał, że pełni funkcję obserwatora, więc w razie kłopotów "Szaleniec" będzie mógł liczyć tylko na siebie.
Matiias jako pierwszy przekroczył "próg" pieczary. Po przejściu kilkudziesięciu metrów, w jego stronę skierowała się para młodych shyyracków. Był to dopiero przedsmak tego, co go czeka. Aviena mogło zdziwić, że zwierzęta w ogóle nie interesowały się Kuhn-Tarem, choć ten stał nie dalej niż 10, może 15 metrów od niego...

[Avien Matiias]

- Mam dziwne wrażenie, że próbujesz coś zrekompensować tym wielkim mieczem.- Zadrwił potworny głos, lecz Avien całkowicie zignorował zaczepkę.
Widząc nadlatujące stworzenia, Krwistooki wykonał obrót z cięciem od dołu, rozpruwając jedną kreaturę, która padła tuż za jego plecami. Następna zatoczyła koło wokół byłego łowcy, szykując się do ataku. Avien uśmiechnął się jak na psychopatę przystało i mocą ściągnął Shyyracka do parteru, gdzie potężnym kopnięciem z nad głowy przetrącił kark bestii.
- Ciekawe co Starrius miał na myśli "coś potężniejszego". - zapytał w duchu Matiias.
Nie odwracając się zagłębiał się coraz głębiej pieczary, bez przerwy "skanując" otoczenie mocą. Ku uciesze Wojownika Sith było ciemno co znacznie podnosiło samopoczucie Krwistookiego.

[Mistrz Gry]

Do miejsca gdzie zmierzali było jeszcze daleko. Kuhn-Tar, który obserwował zmagania "Krwistookiego" miał nadzieję, że ten nigdy nie będzie korzystał z takiego miecza w walce przeciw bardziej inteligentnym przeciwnikom. Po tym jak gładko rozprawił się z dwoma shyyrackami ruszyli przodem, by po parudziesięciu metrach na znak Zabraka skręcić w prawo. Mistrz Sith nie tłumaczył czemu wybrali okrężną drogę, a nawet jeśli Avien by go o to spytał, to nie otrzymałby odpowiedzi.
Nagle niespodziewanie z dwóch wnęk po lewej i prawej stronie Matiiasa wyleciały dwie pary shyyracków. Tym razem były to większe, dorosłe okazy. Jeżeli uczeń Darth Starriusa chciał wyjść z tej rywalizacji cało, musiał skorzystać nie tylko ze swego oręża, ale przede wszystkim sięgnąć po Moc...

[Avien Matiias]

Krwistooki widząc nadciągające stworzenia wbił miecz w podłoże i skulił nieznacznie ręce ku sobie, aby za chwilę szybkim wymachem wyprostować je przed sobą.
Fala mocy roztrzaskała jednego skrzydlatego potwora o ścianę z głośnym plasknięciem.
Bestie były blisko więc zmuszony był do przeturlania się na bok, wyrywając miecz z gleby.
Dzięki temu manewrowi uniknął ostrych szponów Shyyracków i zdobył kolejne parę sekund na przemyślenie następnego posunięcia. Głupotą byłoby latać za monstrami po całej jaskini, usiłując je trafić. Postanowił że poczeka na kolejną szarżę z ich strony, wtedy pozbawi życia następnego. Gdy już zbliżyły się na pewną odległość Avien wykonał nieznaczny ruch dłonią, który dzięki mocy spowodował małą chmurę piachu i pyłu. To działanie odrobinę utrudniło, precyzyjne nurkowanie w stronę wojownika. Pierwszy Shyyrack który wyłonił się z chmury został skrócony o łeb przez niezwykle precyzyjne cięcie byłego łowcy.
Jednak pozostałe dwa nadleciały niespodziewanie szybko, więc jedynym co mógł zrobić to zablokować dwie pary szponów na płaskiej powierzchni klingi. Po sparowaniu nadchodzących uderzeń Matiias został nieznacznie odepchnięty, aby się nie przewrócić zaparł się o swój nietypowy miecz.
Cała ta sytuacja zaczęła go już powoli denerwować, Shyyracki przestały być zabawą, a stały się przeszkodą.
- Kurwa dość tego...- Sapnął pod nosem, żaby zaraz wziąć zamach zza pleców i cisnąć ogromnym mieczem w jedną z bestii. Ta została dosłownie przybita do ściany jaskini.
Skrzydlaty potwór jeszcze chwilę szamotał się, lecz zaraz po tym odrętwiał i nie oddawał żadnych oznak życia.
Z rządzą mordu ostatni Shyyrack zanurkował w stronę byłego łowcy. Ten zaś wystawił obie dłonie, i wykonał gest jakby wyciskał mokrą szmatkę. Dokładnie to samo stało się z latającą pokraką, Matiias dosłownie wykręcił w obrzydliwie nienaturalny sposób przy użyciu mocy cielsko potwora, następnie cisnął nim o glebę kończąc z nim na dobre.
Po całym zajściu, oparł się na parę sekund o ścianę, aby złapać oddech. Zaraz po tym z trudem wyciągnął oręż wbity w ścianę. Ocierając czoło z krwi Shyyracków, oparł miecz na barku i ruszył dalej, ostrożnie stawiając każdy krok.

[Mistrz Gry]

Kuhn-Tar bez entuzjazmu przyglądał się poczynaniom Matiiasa. Jeżeli ten cało wyjdzie z ostatecznej próby, będzie musiał zwrócić mu uwagę, aby poświęcił się treningowi czerpania sił z Mocy, gdyż zdarza mu się tracić sporo sił, przy teoretycznie nietrudnych rywalach.
Dwójka Sithów ruszyła przed siebie. O dziwo do "Krwistookiego" nie zbliżył się już żaden shyyrack, choć gdzieś w zakamarkach groty słychać było charakterystyczny dźwięk wydawany przez trzepotanie ich skrzydeł. Ponadto można było wyczuć iż zwierzęta odczuwają strach i coś w rodzaju paniki. Oprócz tego zarówno zabracki Mistrz Sith jak i były uczeń Darth Starriusa wychwycili nagromadzenie Ciemnej Strony Mocy. Wychodząc z długiego korytarz ich oczom ukazał się monumentalny most, a po jego drugiej stronie wąskie przejście w lewo i prawo. Po jednej ze stron znajdowało się dalsze przejście, do krypty Starożytnego Lorda Sithów - Ludo Kressha. Po chwili na most zaczął toczyć się ogromnych rozmiarów terentatek.
- Nadeszła twoja próba, podczas której udowodnisz, czy jesteś godzien bycia Wojownikiem Sith. Nie lekceważ tej bestii, gdyż podobnie jak ty jest czuła na Moc. - odparł majestatycznie Kuhn-Tar - Ujarzmij tą mistyczną energię, gdyż samą siłą fizyczną nie pokonasz zwierzęcia. Ruszaj...

[Avien Matiias]

Avien przełknął głośno ślinę i postawił powolne dwa kroki w stronę monstrum.
Żądza mordu zwierzęcia bardzo fascynowała Matiias'a.
- Niebywałe. Tyle nienawiści, i tak duża chęć zabijania. Jesteśmy całkiem podobni...-
- Z tym że jesteś od tego znacznie brzydszy...-
Przerwał rozmyślanie Krwistookiego, potworny głos.
Były łowca westchnął głęboko i skrócił dystans doskokiem. Potwór nie zwlekał i zadał pierwsze uderzenie. Avien bez problemu uniknął tego ciosu, lecz zaraz po tym padło następne i następne. Wojownik przeskakiwał z miejsca na miejsce, starając się nie oberwać wielką łapą bestii, przy okazji szukał jakiegoś otwarcia. Terentatek nie przerywał nawałnicy ciosów nawet na chwilę. W końcu Matiias był zmuszony do wślizgu tuż pod ręką potwora, właśnie wtedy w momencie gdy się podnosił zadał silne cięcie od dołu raniąc tylko łapę zwierzęcia. To było dosyć nie korzystne gdyż Terentatek, wściekł się jeszcze bardziej i zadał potężną kontrę byłemu łowcy. Nie było najmniejszej szansy na ucieszkę, jedyne co mógł zrobić Sith to był blok. Klinga pod wpływem uderzenia złamała się na pół, a sam Avien odleciał jakieś 3 metry. Po twardym zderzeniu z posadzką, Krwistooki "sprężynką" postawił się do pionu i spojrzał na swój miecz, który teraz przypominał jakiś tasak rzeźnicki.
- O połowę krótszy to o połowę lżejszy...- Rzekł pod nosem wyczekując na kolejne posuniecie potwora.

[Mistrz Gry]

Kuhn-Tar z bezpiecznej odległości oglądał poczynania Matiiasa. Niestety po kilku akcjach, po raz wtóry pokręcił głową z niezadowolenia. Zarówno on, jak i Darth Starrius nie tego oczekiwali od "Krwistookiego". Avien prawdopodobnie zapomniał iż bestia również jest czuła na Moc i emanuje ogromną dawką Ciemnej Strony. Uczeń twi'leka nie miał żadnych szans na wygraną, jeżeli będzie skupiał się jedynie na zwykłej rąbance opartej na sile fizycznej. Musiał zdecydowanie bardziej skoncentrować się na wykorzystaniu Mocy przeciwko stworowi. Oczywiście nie chodziło to o czyste techniki w stylu Błyskawica Mocy, które byłby niezbyt efektowne wobec zwierzęcia. Matiias musiał użyć jakiejś sztuczki, wykorzystując swe umiejętności oraz to co otaczało go w jaskini.
Terentatek, z szybkością o którą nikt by go o to nie podejrzewał, przeszedł most i znalazł się po stronie, skąd przybyli Zabrak i człowiek. Błyskawicznie "doskoczył" do Aviena i zadał piekielnie mocny cios ogonem...

[Avien Matiias]

- Zapomnij!- Warknął Sith wykonując przewrót na bok, unikając zmiażdżenia przez masywny ogon potwora. Kolejną rzeczą jaką zrobił to bieg w stronę Terentateka, z pozoru idiotyczne zagranie, lecz były łowca dobrze wiedział co robi. Cóż przynajmniej miał taką nadzieję. Gdy bestia zadała kolejne uderzenia, Avien zgrabnie ich uniknął i wbiegł po jednej z nich na monstrum. Terentatek odruchowo chciał "pacnąć" Matiias'a otwartym łapskiem. Ten zaś o włos tego uniknął odchylając ciało do tyłu, szpony maszkary ze świstem przecięły powietrze tuż przed krwistymi ślepiami wojownika Sith. Zaraz po tym na ułamek znalazł się na jego łbie. W ciągu tej krótkiej chwili, Krwistooki sącząc w siebie całą ciemną moc z otoczenia i wykonał potężne pchnięcie mocy prosto na czubek łba bestii. To zagranie dało kolejną krótką chwilę na przemyślenie kolejnego ruchu. Na "suficie" Jaskini dojrzał szereg mniejszych i większych stalaktytów.
- Może się uda...- rzucił pod nosem, a po chwili wziął głęboki wdech i wydał z siebie potężny i przenikliwy ryk, mając nadzieje że monstrum postoi jeszcze chwilę w miejscu i poszatkują go ostre skały.

[Mistrz Gry]

Bestia nie dawała jednak za wygraną. Avien nie mógł też zapomnieć, że kolce znajdujące się na grzbiecie i ogonie bestii zawierają truciznę. Terentatek gwałtownie i niespodziewanie zmienił swoją pozycję, opadając na cztery łapy i błyskawicznie potrząsnął głową, w tym samym momencie gdy Matiias wydał z siebie nieludzki ryk. Niestety, ku niezadowoleniu "Krwistookiego" sam głos nie zrobił na zwierzęciu najmniejszego wrażenia, natomiast opadające stalagtyty nie były na tyle ostre by przebić skórę dojrzałego i w pełni sił Terentateka. Uczeń Darth Starriusa musiał powiązać swe zwycięstwo z mostem oraz ogromnym kanionem, którego dwa "brzegi" łączył ów most...

[Avien Matiias]

- Dobra bydlaku... tak chcesz się bawić?- Warknął Matiias, widząc jak potwór przybrał inną pozycję. Były łowca przypomniał sobie pierwsze spotkanie z tą istotą i wywnioskował że jest bardzo podatna na prowokacje. Zagwizdał w stronę Terentateka, w nadziei że ten zaatakuje. Nie pomylił się, bestia na czworaka zaszarżowała w jego stronę, lecz Avien jak zwykle uniknął tego, wykonując salto na bok. Wojonik Sith i monstrum znów znajdywali się na moście
- Mój krzyk nie działa... Pluć błyskawicami spod paznokci też nie potrafię. Jebać to, niech grawitacja załatwi sprawę.- Pomyślał i pozwolił, aby moc przenikała przez jego ciało i w potwornym impecie znalazła upust w jego dłoniach, wycelowanymi w stronę Terentateka. To było ryzykowne zagranie, lecz innych na ten czas nie posiadał...

[Mistrz Gry]

Choć Avien nie był już adeptem Sith, to by jego Fala Mocy zepchnęła Terentateka z mostu, "Krwistooki" musiałby znaleźć się nieco bliżej stwora. Mimo to technika, którą zastosował były uczeń Darth Starriusa przyniosła największe korzyści, gdyż bestia nie mogła poczynić ani kroku naprzód, a jej tylne łapy zaczęły zwisać bezwładnie znad balustrady mostu. Zwierz raz po raz ryczał i pluł ze wściekłości pianą, choć sytuacja okazała się patowa. Matiias w nieskończoność nie będzie mógł "utrzymywać" rywala, gdyż w końcu zacznie tracić siły. Musiał teraz zaryzykować i podejść jak najbliżej terentateka jeśli chciał zwycięsko wyjść z tej próby...

[Avien Matiias]

- Kurwa uparty jest...- Mruknął pod nosem Avien. Wiedział że jeszcze jedno lub parę takich pchnięć, a pozbędzie się tego stwora. Szkopuł tkwił w tym, że musiał to zrobić z jak najmniejszej odległości, co też wiązało się z dużym ryzykiem. Jeśli nie zdąży, ewentualnie skończy w jego paszczy jako przekąska. Zastanawianie się nad tym też nie było dobrym pomysłem, gdyż czas nie był po jego stronie. Terentatek w każdej chwili mógł się wygrzebać z tarapatów, nie dając drugiej takiej szansy.
Nagle były łowca zerwał się do biegu i tuż przed mordą zwierzęcia wykonał skok z szpagatem w powietrzu, unikając kłapnięcia potwora. Gdy Matiias znalazł się tuż nad jego głową ze swych rąk wykonał kolejne pchnięcie mocy, finalne tym razem, jak miał nadzieję...

[Mistrz Gry]

Terentatek w ostatnim akcie desperacji wierzgnął swe ogromne cielsko do przodu, a jego ogromne kły znalazły się kilka centymetrów od twarzy Aviena. Sith miał okazję do bardzo bliskiego poznania uzębienia tej bestii oraz przekonania się jak bardzo ma nieświeży oddech. Mimo tego, stwór napotkał niewidzialny mur, który sekundę później odepchnął go w głęboką przepaść. Matiias uklęknął z wysiłku by nabrać trochę sił. Pewnie spodziewał się jakiegokolwiek dźwięku, wskazującego na upadek Terentateka, jednak kanion był tak głęboki, iż dźwięk cielska walącego się wgłąb uskoku nie dotarł do niego i Kuhn-Tara.
- Cóż... Prawdopodobnie udało ci się odzyskać twarz, zarówno przed samym sobą jak i przed Darth Starriusem. - rzekł cicho zabracki Mistrz Sith - Nie zapomnij jednak, że jeszcze musimy opuścić tą jaskinie, co zapewne będzie wiązało się z licznymi shyyrackami. Podnoś się i idziemy...

[Avien Matiias]

Było blisko, czasami nawet za blisko. Jednak w końcu Avien wyszedł zwycięsko z tego, jakby mogło się wydawać nierównego pojedynku. Z wielką satysfakcją spoglądał w otchłań, do której spadł Terentatek. Mimo że jego twarz nie zdradzała żadnych emocji, tak naprawdę cieszył się ze zwycięstwa w duchu, jak dziecko.
- OOO Tak !! Kto jest twoim ojcem suko!??! Głupie bydle... Dostałeś za swoje! -
- Już skończyłeś? Nie mogę tego słuchać już...-
- Jak ci się nie podoba to wypierdalaj z mojej głowy.-
- No już dobra! Pokazałeś mu że jesteś twardszy. Jesteś naprawdę wielki o mistrzu!- Po krótkim dialogu z irytującym głosem w głowie, Matiias wstał do pionu i ruszył do Kuhn- Tar'a. Nie mógł się doczekać, kiedy zdobędzie niezbędne części do zbudowania nowego miecza świetlnego. Jeszcze usłyszeć pochwałę z ust wiecznie niezadowolonego Starrius'a, byłoby także wielkim sukcesem.

[Mistrz Gry]

Do wyjścia z jaskini było może kilkanaście metrów, gdy z prawej odnogi ścieżkę zatarasowały dwa olbrzymich rozmiarów shyyracki. Jeden z dość dużą prędkością przeleciał nad głowami Kuhn-Tara oraz Matiiasa i rozpoczął manewr zawracania. Zabracki Mistrz Sith znowu użył pewnej techniki mocy, dzięki której był jakby niewidoczny dla zwierząt. By nie przeszkadzać "Krwistookiemu" odsunął się do jednej z płytkich wnęk.
- Jak widać stworzenia żyjące w tej grocie nie za bardzo chcą pozwolić ci wyjść stąd żywym. - rzekł wyższy rangą Sith nim bestie zaczęły nękać Aviena - Chyba znowu musisz udowodnić, że zasługujesz na tytuł Wojownika oraz miecz świetlny.
Matiiasowi nie pozostało nic innego jak ponownie stanąć w szranki z latającymi stworami. Tym jednak razem miał pewną przewagę, gdyż duże shyyracki nie miały miejsca by szybko manewrować i leciały tuż nad wiszącymi u góry skalnymi kolcami...

[Avien Matiias]

- Kurwa znowu wy?!- Warknął były łowca, uchylając się przed szarżą Shyyracków. Widząc, że nie ma większego wyboru, podjął walkę. Kolejny unik przed szponami potwora, i pchnięcie mocą jednego z nich na ścianę. Potwór uderzył o ścianę jaskini, załopotał skrzydłami i ponownie ruszył na Mattias'a. Te osobniki tak łatwo nie dadzą za wygraną, zresztą Avien też. Na początek Wojownik Sith skupił się na jednym z Shyyracków, który notorycznie starał się rozerwać Krwistookiego na strzępy. Wyczekał na odpowiedni moment i zadał cios od dołu swym zniszczonym mieczem. Trafił potwora w lewe skrzydło, ściągając go do parteru. Ale to wcale nie oznaczało, że go załatwił, gdyż pokraka była nadal całkiem żywotna. Shyyrack podpełznął z dużą prędkością do Matiias'a, lecz ten przybił jego łeb do gruntu w jaskini, zniszczonym ostrzem. Chwila nie uwagi a druga z pokrak, skróciłaby o głowę byłego łowcę. Avien uniknął ataku robiąc "mostek", następnie zerwał się do pionu. Nie było czasu na wyciąganie miecza z ziemi, więc Matiias wpadł na inny pomysł.
Poczekał, aż Shyyrack zaszarżuje na niego. Kiedy to się stało, Avien wykonał wślizg pod potworem i potężnym pchnięciem mocy posłał maszkarę na najeżany skalnymi kolcami sufit jaskini. Śmierć istoty była szybka, czy bezbolesna nie wiadomo. Po całym tym zajściu, Avien otrzepał szaty z kurzu i spojrzał na Zabrackiego mistrza, czekając na dalsze instrukcje

[Mistrz Gry]

Zabracki Mistrz nie miał większych wątpliwości co do tego, iż Avien Matiias pokonał dzikie Shyyracki. Dość leniwie przyglądał się jak dwie bestie, kończą swój bezsensowny żywot, mordowane przez "Krwistookiego". Po "bitce" obaj Sithowie opuścili grotę, a Kuhn-Tar zatrzymał się jakieś kilkanaście metrów od wyjścia.
- Tak, myślę iż udowodniłeś, że zasługujesz dalej na tytuł Wojownika Sith oraz na to by dzierżyć u swego pasa miecz świetlny. Oto kryształ energetyczny, którego będziesz mógł użyć do budowy oręża. - rzekł Zabrak, przekazując byłemu uczniowi Darth Starriusa najważniejszą część broni - Jeżeli coś uważasz za niejasne albo masz jakieś pytania, to teraz jest pora bym na nie odpowiedział, a jeżeli nie, to wracamy do Akademii.

[Avien Matiias]

- Nie mistrzu Kuhn-Tar nie mam pytań...- Rzucił, a jego twarz nie wyłaniała żadnych emocji.
Avien sam przed sobą musiał przyznać, że czas aby coś zmienić w swym zachowaniu. Mianowicie chodziło o pajacowanie, które wpędziło go nie raz w kłopoty. Miał dość zabijania jakiś nic nieznaczących dla nikogo kreatur. Potrzebował istoty, która błagałaby go życie, a on te błagania, śmiejąc się odrzucił.
- W końcu się opamiętałeś? Najwidoczniej potrzebowałeś piątej klepki...
- Tak... Tym razem masz rację...
Na twarzy psychola pojawił się nieznaczny uśmiech, po czym wraz z Zabrackim mistrzem wrócił do akademii.

Avien polazł do [Korriban] Akademia Sithów