[Korriban] Ku przeznaczeniu

[Avien Matiias]

Brzdęk metalu rozległ się w komnacie, kiedy Keeler gruchnął o ziemię. Jego leżakowanie nie trwało długo gdyż szybko zorientował się w sytuacji. Zerwał się na proste nogi i ruszył w stronę droida. Oburącz chwycił go za aktywne działo i ciągnął je w swoją stronę.
Robot się zbyt mocno zaparł więc nie można było za bardzo nic z nim zrobić.
Cyborg postanowił pójść na całość i zasypał robota gradem sierpowych na korpus, a przypieczętował to lewą prostą z wyskoku...

[Tren Dinmaar]

-Jasna cholera! Co to kurna ma być!
Warknął Chiss w momencie gdy potężny robot zbliżał się w jego stronę. Tren rozpaczliwie rozejrzał się wokół, spojrzał na panele które chwilę temu naciskał i ze złości wypalił w nie dwa strzały.
-Może to otworzy te pieprzone drzwi! Nawet nie mam piersiówki by się napić!
Zezłoszczony spojrzał na wciąż zbliżającego się w jego stronę droida.
-A ty na co się kurna gapisz? Powalona kupo złomu! No chodź tutaj! Powyrywam ci kable i wcisnę Escape! No chodź!
Brak alkoholu sprawiała pochmurność naszego bohatera, który w złości chciał już rzucić się na wroga. Lecz w tym momencie ubiegł go cyborg, atakując swymi potężnymi łapskami.
Niebieskoskóry podbiegł więc w stronę podniszczonego już droida zajętego Keelerem.
-Giń! Ty kupo złomu!
Warknął zapijaczonym głosem, w momencie gdy wypalał co chwila z blastera, znajdując się w odległości paru metrów od robota, lecz sekundę później działo wypruło w stronę Chissa dziesiątki strzał. Ten rzucił się w prawo, w locie przeklinając szpetnie w najgorszy znany sobie sposób.

[Mistrz Gry]

Strzelając w stronę Trena, droid zachwiał się w momencie, gdy podnoszący się z ziemi Keeler rzucił się na niego, okładając go stalowymi pięściami. Wcześniejsze uszkodzenia oraz upór ze strony cyborga powodowały coraz to wolniejsze posuwanie się w kierunku dwóch metalowych drzwi. Ostatnie uderzenie Keelera powaliło droida SIthów na posadzkę, a w tym samym momencie poleciał grad strzałów wystrzelonych przez Chissa. Dwa z nich trafiły prosto w prostokątne, czerwone światło. Maszyna zatrzymała się całkowicie, a szkarłatny błysk bledł z sekundy na sekundę. Towarzyszyło temu echo wystrzałów z blasterów Chissa, jak i obrońcy przejścia.
Gdy ledwo widoczne światło prawie zgasło, dwójka bohaterów niespodziewanie usłyszała elektroniczny, nagrany głos wydobywający się z jakiegoś ukrytego głośnika, przymocowanego do droida:

...to była konsekwencja za popełniony błąd Wybrańcu...

Po chwili ciszy, dwa hologramy uruchomiły się ponownie, jednak jeden z nich nieznacznie dymił. To samo przesłanie i obrazy, jakie wyświetliły kilka minut wcześniej, ukazywały się przerywając projekcję na milisekundy, zniekształcając dźwięk i obraz. Bezsprzecznie był to efekt uszkodzeń spowodowanych strzałami z blastera.
Projekcja sekwencji na obu hologramach była identyczna, jak pierwsza.

...tylko jednocześnie jednych poświęcając, ocalicie pozostałych...

lewe przyciski na obu hologramach wyświetlały słowo: ocal
a prawe: unicestwij.

[Avien Matiias]

- Chyba zrobiliśmy coś nie tak... Zaczął cyborg, wyrywając rękę ze złomu jaki pozostał po droidzie. - Śmiem twierdzić że cytat: "...tylko jednocześnie jednych poświęcając, ocalicie pozostałych..." Można interpretować tak że, tymi do poświęcenia są pozostali członkowie grupy, a tymi którzy ocaleją to my... Jeżeli chcemy ich ocalić może się stać coś, co może nas pozbawić życia, Nie wiem jak ty ale ja nie chce umierać. Tak wiem że to dziwnie zabrzmiało, ze względu na moją aparycję. Mój mózg jest w 75% ludzki, i nie jest miedziany, co może się przekładać czasami na ludzkie odruchy. Ale dość o mnie, Wybieraj Chissie... Wygląda na to że można wybrać tylko jedną opcję. Podkreślam też że nie jestem nieomylny, w moim rozumowaniu tej zagadki może być jakaś anomalia. Wypowiedział się cyborg bez emocji.

[Tren Dinmaar]

Chiss wstał i otrzepał się z gruzu, oddychał jeszcze ciężko po starciu z robotem zabójcą. A kiedy tylko K3LR skończył mówić, w głowie Trena namnożył się natłok informacji...
-Tak? To powiedz mi co ma z tym wspólnego stado niedorozwiniętych stworków i umierająca rodzina Chissów? I dlaczego ja zawsze muszę decydować?
Dodał Tren... Ahh, jak łatwo jest pracować w pojedynkę, a jak trudno w grupie...
-Żal mi naszych towarzyszy, w szczególności Zabraczki i Boona, ale jeśli masz rację co do tego, to przykro mi, ale muszą zginąć... Powiedz co nacisnąć, zróbmy to i wynośmy się stąd w diabły!
Warknął Chiss... Lecz po chwili zastanowienia dodał.
-Chyba że poświęcimy ich wszystkich i zobaczymy co się stanie! Co najwyżej trzaśniesz w wejście, te zamknięte przejścia nie mogą być z tytanu.

[Avien Matiias]

- Dlaczego ty? Bo jesteś jakimś wybrańcem. Wszystko co tutaj jest dotyczy Ciebie. Ja tutaj tylko pomagam. Nie mamy pewności czy droid się uaktywnił bo nacisnąłeś nie to co trzeba, czy też dlatego że nacisnęliśmy oba naraz... Proponuję wcisnąć "Unicestwij"...
Rzekł cyborg neutralnym tonem. Czekając aż Tren podejmie decyzję, Keeler z zaciśniętymi metalowymi pięściami, rozglądał się dookoła, aby nie dać się zaskoczyć.
- "tylko jednocześnie jednych poświęcając, ocalicie pozostałych", To nie musi wcale dotyczyć nas. Praktycznie jestem tego pewien. W tych holofilmach jest odpowiedź, wystarczy jej dobrze poszukać. Te dwie projekcie mają se sobą jedna wspólną rzecz. Mianowicie eksplozja statku zabija znajdujące się tam istoty. Czyli można to zrozumieć tak:
Wciskając "Unicestwij" nie pozwalamy aby znajdujący się tam Chissowie zginęli w eksplozji, która następuje później zabijając tamte zwierzęta... Cyborg przerwał na chwilę, w milczeniu wpatrywał się na Trena i rzucił:
- Cofam tą wypowiedź... Moje założenia są z pewnością błędne, może to wszystko dotyczy twego życiorysu? Jeśli tak to ty powinieneś wiedzieć najlepiej... Jeśli nie to proponuje nacisnąć "Unicestwił" przy Chissach, a przy zwierzętach "Ocal".

[Tren Dinmaar]

Chiss po dłuższym zastanowieniu się, i przemyśleniu słów cyborga podszedł do panelu przy nagraniu z rodziną Chissów... I bez słowa wcisnął unicestwij.
-Ty wciśnij ocal, Keelerze...
Odrzekł dziwnie spokojnym, jak na sytuację w której się znajduje, głosem. Widać było że poważnie się nad czymś zastanawia.
Po chwili K3LR przycisnął odpowiedni przycisk.

[Mistrz Gry]

Gdy oboje śmiałków w końcu zadecydowało o innej kombinacji, niż przed pojawieniem się Droida, w jaskini zrobiło się nieprzyjemnie cicho. Każdy oddech, szelest ubrań czy zgięci metalowych części, dudniły jeszcze bardziej, niż przedtem.
Po naciśnięciu obu przycisków: ocal dla prawego hologramu, unicestwij dla sekwencji z rodziną Chissów, niewielki błysk i długi niski dźwięk rozniosły się po pomieszczeniu. Po chwili obie projekcje zgasły, a na ich miejscu pojawił się komunikat:

Decyzja : Uratowanie Shaaków
Lokalicja : Naboo
Inne : siedemnaście osobników tej samej rasy. Gatunek wymierający.
Potwierdzenie : Czy jesteś pewien?

Decyzja: Likwidacja Chissów
Lokalizacja: dolne partie miasta Coruscant
Inne: Nazwisko rodziny: So'nastder. W drodze kolejny potomek
Potwierdzenie : Czy jesteś pewien?

W tym samym czasie ze ściany znajdującej się pomiędzy dwoma, metalowymi drzwiami, wysunął się niewielka szklana płytka, na której widniały dwa słowa:

Potwierdź
Anuluj

[Tren Dinmaar]

-Ah... No oczywiście... Decydujemy o życiu REALNYCH istot, takich które żyją TERAZ... To naprawdę ciekawe... Jak działa mechanizm który je zabije? Nie mam pojęcia... Ale widocznie nie mamy wyboru. Prawda panie Keeler?
Zapytał Tren spoglądając na stojącego prosto cyborga. Pół człowiek, pół maszyna trochę go przerażała... Stał w bezruchu, niczym posąg, idealnie...
Chiss otworzył usta, lecz po chwili zamknął je i pokręcił głową.
Nacisnął przycisk: Potwierdź.

[Avien Matiias]

- Nie pojmuję jakim cudem możemy mieć wpływ na niedaleką przyszłość. Czas pokaże.
Keeler nie zamierzał zmienić swej decyzji, gdyż wydawał mu się najbardziej logiczna. Jednak coś w głębi jego sztucznego serca mówiło żeby tego nie robił, ale to nie wpłynęło na jego decyzję.
Metalowa dłoń delikatnie opadł na przycisku "Potwierdź"

[Mistrz Gry]

Po wciśnięciu potwierdź, oba hologramy wyświetliły jedną sekwencję, która tym razem wyświetlała się w miejscu, gdzie znajdowały się różnokolorowe płyty. Obraz liczył kilka metrów kwadratowych i ciągle powtarzał kilkusekundowe ujęcie: moment wybuchu speedera, twarze w ostatniej sekundzie życia rodziny i rozszarpane ciała Chissów.
Po chwili lewe drzwi otworzyły się, a płyty będące pierwszą zagadka zapadły się, uniemożliwiając powrót.
Keeler i Tren ruszyli przez otwarte drzwi.

Znaleźli się w pomieszczeniu wyściełanym na ścianach ciemnoniebieskim atłasem, a sufit i podłoga, koloru krwi, zbudowana była z bardzo twardego materiału podobnego do szkła. Na środku sali, w kucki, siedziała bardzo młoda i ładna kobieta. Połowę twarzy miała zasłoniętą jasnymi, prawie przeźroczystymi włosami, które falowały, jakby od powiewu delikatnego wiatru. Ubrana była w nieskazitelnie biały, obcisły strój.
Mogła mieć nie więcej niż siedemnaście ziemskich lat, chociaż jej ciało świadczyło, że ma około dziesięciu lat więcej.

[Tren Dinmaar]

Chiss zadowolony uśmiechnął się. A gdy usłyszał otwierający się zgrzyt przejścia, poczuł przyjemny dreszcz... Oraz coś w stylu błogiego zobojętnienia. Nie wiedział jak to nazwać. Poczuł się, jakby zrzucił potężny balast niepewności, przemyśleń i wahań... Spojrzał na Keelera, i poklepał go po metalowych plecach.
-No! Zgrana z nas ekipa! Chodźmy do przodu!
Zapominając o poprzednich niepowodzeniach, problemach, oraz wszystkim innym co by się go tyczyło... Olewając te myśli, tak jak robił to kiedyś, wkroczył do dziwnego pomieszczenia, na środku którego... siedziała ładna, białowłosa kobieta?
-Hę? Co tu jest grane?
Zdziwił się lekko Tren, lecz uśmiech mimo to nie wrócił mu z twarzy.
-Kim jesteś dziewczyno, powiesz nam o co chodzi? K3LR, zeskanuj ją, proszę.

[Avien Matiias]

Gdyby K3LR miał usta, pewnie by się teraz uśmiechnął, gdy wrota się otworzyły . Zaraz za Trenem ruszył do otwartego przejścia. Następne pomieszczenie nie wydawało się w jakikolwiek sposób dziwniejsze od poprzedniego, gdyby nie tajemnicza osóbka kucająca na środku. Tak jak poprosił go Chiss cyborg zeskanował kobietę. Po wydaniu z siebie jakby cybernetycznego "Hmm" Keeler rzekł bez uczuć:
- Stój gdzie stoisz... To może być kolejna pułapka. Sprawdzę to.
Po tych słowach w dziwacznym pomieszczeniu rozległ się stukot metalowych stóp cyborga o posadzkę. Gdy już zbliżył się do enigmatycznej osoby wyciągnął stalową rękę, którą chciał oprzeć na jej barku.
- Wszystko w porządku? Co tutaj robisz? Zacharczał K3LR.

[Mistrz Gry]

Obaj śmiałkowie usłyszeli bardzo delikatny i melodyjny głos dziewczyny. Zapewne nuciła jakaś spokojną piosenkę i powoli zaczęła wstawać. gdy już się wyprostowała spojrzała na Keelera i Trena, przekrzywiając głowę w bok.
Na jej twarzy niespodziewanie zagościł bardzo nieprzyjemny uśmiech, jakby kogoś, kto właśnie dokonał czegoś strasznego. Jednak po dwóch sekundach ta mina (a może tylko wrażenie?) znikły z jej ślicznej twarzy.
- Tylko Wybraniec i ten o silnej ręce mogli dotrzeć tak daleko. Do mnie - powiedziała całkowicie bezuczuciowo. K3LR mógł nawet pomyśleć, ze nieznajoma się z niego naigrywa. - Chodź, zbliż się i ukaż swoją lewą dłoń - zachęciła niewinnym wzrokiem spoglądając na Chissa.
W tej samej chwili drzwi za Trenem i Keelerem zamknęły się z hukiem.
Obaj byli odcięci od zewnętrznego świata, nie widząc wyjścia.

[Tren Dinmaar]

Chiss uniósł lewą brew gdy spostrzegł dziwną minę dziewczyny.
-I to ma mnie niby przestraszyć? Oglądałem gorsze horrory!
Zakpił w myślach, po czym zignorował ową piękność i rozejrzał się po pomieszczeniu.
-No, za ładnie to tutaj nie masz, co jest, mamy i tatusia stać na więcej nie było?
Rzekł drwiąco Tren, po czym spojrzał na kompletnie bezuczuciową białogłowę gdy ta kazała zbliżyć jego dłoń.
-Oh, no już dobrze, dobrze! Zapewne jesteś kolejną kosmiczną próbą którą trzeba "zaliczyć", proszę bez skojarzeń, dobrze?
Niebieskoskóry wyciągnął rękę z ubytkiem palca i podał w stronę dziewczyny.
-Pewnie zaraz się we mnie wgryzie, albo urwie mi łapę. Jak to w filmach!

[Avien Matiias]

Na Keelerze nie zrobiło żadnego wrażenia dziwne zachowanie dziewczyny. Nie rozumiał do końca terminu "Ten o silnej ręce". Zaczął powoli pojmować, że w tej absurdalnej przepowiedni, także ma swój udział. Uniósł swą lewą rękę i spojrzał na zaciśnięte palce które przypominały bardziej szpony jakiegoś potwora.
- "Ten o silnej ręce", Taki był cel mojego bytu od samego początku? Jakaś nie zrozumiałą siła, doprowadziła do tego że się tu znalazłem? Absurd... To musi być przypadek.
Rzekł cyborg do siebie, zaciskając pięść jeszcze mocniej.

[Mistrz Gry]

Dziewczyna stała nieruchomo spoglądając na dłoń Trena, którą już trzymała w swoich delikatnych palcach. Bardzo pieczołowicie oglądała ją z każdej strony, dotykając, masują i zachwycając się, jakby był to drogocenny kamień.
Po chwili puściła niedbale dłoń Trena, spoglądając na cyborga, który przyglądał się swojej lewej ręce.
Kiwnięciem głowy zachęciła, by Keeler również podał jej dłoń, co K3LR uczynił bez zbędnego tracenia czasu. Kilka sekund później położyła otwartą dłoń cyborga na dłoni Trena tak, by Keeler objął najmniejszy palec Chissa, tuż obok krótkiego, serdecznego.
Nic nie mówiąc pokiwała głową w taki sposób, jakby zdawała się szeptać, że bardzo żałuje, ale to musi zostać dokonane.

[Avien Matiias]

Keeler przekrzywił nieznacznie głowę w bok i zwrócił się do dziewczyny.
- Co musi zostać dokonane? Mogłabyś wyrazić się precyzyjniej?
Cyborg odjął rękę do tyłu którą wcześniej miał na dłoni Trena i cofnął się krok zaciskając obie metalowe pięści.

Wykryto Anomalię w systemie! Rozpoznano jako: Gniew

- Co musi zostać dokonane?! Warknął KL3R w nienaturalny na siebie sposób.

[Tren Dinmaar]

-Oh, matko!
Westchnął patetycznie Tren, zdrową ręką czochrając się po włosach.
-Skończ z tymi pierdołami i po prostu powiedz że zgodnie z przepowiednią ten tutaj robocop musi mi urwać palec, lub co więcej rękę? Serio? A może to tobie odrąbiemy głowę? Co dziewczyno?
-Głupota.
Westchnął w duchu Chiss gdy spoglądał na posmutniałą, piękną twarz kobiety.
-Poza tym, co ma moja dłoń do tego wszystkiego? Ona nadaje się tylko do nalewania drinków i... nie ważne, lepiej nie wspominać...
Zaciął się Czerwonooki, jeszcze chwila i powiedziałby odrobinę za dużo.

[Mistrz Gry]

Dziewczyna spojrzała na cyborga, który oddalił swoją metalową dłoń, od ręki Trena, a jej jedyną reakcja była uniesiona brew, jakby ogarnęło ją zdziwienie. Powoli odgarnęła włosy ze ślicznej twarzy i rzekła:
- Nikt nie wspominał, że coś musi zostać dokonane. Ja jedynie wypełniam swoją powinność i wskazuję wam drogę. Nic więcej nie jestem godna mówić.
Jej głos był spokojny i metaliczny. Wzrokiem wodziła między dłonią Keelera, a Chissa.
Gdzieś ponad jej głową, z tyłu pomieszczenia dochodziły do uszu dwójki śmiałków jakieś nierozpoznawalne, dźwięki, które dudniły, niosąc się po pomieszczeniu.
Dziewczyna powoli przymknęła oczy, jakby w oczekiwaniu na to, co niebawem się wydarzy.