[Muunilinst] Centrum Rekrutacyjne Imperium

[Andy Calius]

-Ty też byłeś poszukiwany-powiedział MArcus. -Po prostu powiedz wszystko co wiesz na temat tych jedi i informacji. No i dlaczego chciałeś powiedzieć o sithach?-zapytał ponownie Marcus.
Przesłuchanie ciągnęło się godzinami a więzień nie dostawał żadnego pożywienia ani wody. Oficerowie czekali na przyprowadzenie sondy pamięciowej która wyciągnęlaby wszystkie informacje. Organizm Maka był osłabiony dlatego też trudno było mu skupić sie i sięgnąć po Moc.

[Maku Tarmin]

- Powiedziałem wszystko co wiem. No może jeszcze coś, że ktoś niedaleko jest szpiegiem.

[Luk Seven]

- Niby kto i czyim? - Odparł z żywą ciekawością w oczach skośnooki oficer patrząc po strażnikach.

[Andy Calius]

-Myśleę że nasz przyjaciel chce powiedzieć że ja jestem szpiegiem republiki. Powiedziałem mu to na statku żeby nie rzucał się. Inaczej nie przejąłbym więźnia.-z rozbawieniem powiedział Marcus.

[Luk Seven]

Oficerowie popatrzyli krzywo na Marcusa, a następnie znów na Maka i skośnooki powiedział znowu swoim spokojnym głosem w jego kierunku:
- Poruszmy ostatnią kwestię, a mianowicie zabicie ciężarnej kobiety przez co wideo z dopiskiem Imperialny dezerter zabija cywilów stało się hitem w Nowej Republice. Co masz do powiedzenia na ten temat?

[Maku Tarmin]

- To jedi zmienił kierunek granatu nie ja, lecz moją winą było rzucenie granatem.

[Andy Calius]

-Więc przyznajesz że współpracowałeś z Jedi-zapytał teraz Marcus.

[Maku Tarmin]

-Przyznaję, że walczyłem na komisariacie, współpraca nie ma tu nic do gadania.

[Andy Calius]

Po kilkunastu godzinach ciężkich przesłuchań więźnia odprowadzono do specjalnej celi a na straży postawiono nowoczesne droidy bojowe aby Maku nie mógł omamić mocą ich umysłów.
Oficerowie jednak naradzali sie do późnej nocy a najwięcej pytań było do Marcusa o jego ewentualne kontakty z republiką. Marcus wyjaśnił nieporozumienie i wyłożył oficerom że to był jedyny sposób na uzyskanie choćby części informacji lub dowodów przeciwko więźniu. Czekał aż skośnooki zajmie głos.

[Luk Seven]

- Dobra nie ma przeciwko tobie dowodów Marcus więc jesteś wolny – odparł skośnooki oficer, a łysy w tym czasie stał oparty o ściane i patrzył jak Climek wychodzi.

[Jack Welles]

Carl nakazał pozwolić na ucieczkę wrogim myśliwcom - wiedział, że na razie nie są mu w stanie w żaden sposób zagrozić, a poza tym za chwilkę sytuacja miała się wyklarować - Imperiale II pokazały do czego są stworzone i wręcz z mechaniczną precyzją ostrzeliwały wrogie okręty. Pierwsze zaczęły tracić tarcze Maraudery i już po chwili zaczęły dostawać bezpośrednie trafienia. W momencie gdy wrogi Providence stracił tarcze jedna z korwet zamieniła się w kulę ognia. Po jakiś 3 minutach po tej małej potyczce pozostały tlące się jedynie szczątki wrogiego niszczyciela. Carl z zadowoleniem odczytał, że stracił jedynie parę myśliwców, a Imperiale w najgorszmym wypadku utraciły jedynie 25% tarcz dziobowych. Obliczył więc szybko parę trudnych obliczeń wektorów i już po chwili imperialne niszczyciele ruszyły po łuku w dół asteroidy. Nie zmieniły przy tym szyku i cały czas były skierowane dziobami w kierunku pirackiej bazy. W ten sposób po 30 sekundach cała formacja zbliżyła się do ukrywającego się Victora i korwety, i następnie rozpoczęla zmasowany ostrzał.

[Luk Seven]

Następnego dnia rano po Maka przyszło pięciu strażników którzy jak to bywa byli uzbrojeni tylko w pałki żeby bardziej zabójcza broń nie wpadła w ręce więźnia w razie pokonania strażników. Dwóch z nich skuło mu ręce z tyłu oraz nogi, a następnie wyprowadzili z ciasnej celi. Na szarym i długim korytarzu ustawili go twarzą do ściany by sprawdzić czy nie próbuje czegoś wynieść by następnie został zaprowadzony do hangaru gdzie stał prom klasy Sentinel, a dookoła niego mnóstwo uzbrojonych w tym broń laserową strażników. Wylot z hangaru znajdował się u góry, a więc ucieczka przez niego była niemożliwa. Przy suficie dodatkowo wisiało kilka automatycznych działek laserowych, a rzędzie byli ustawiani kryminaliści różnych gatunków jeden koło drugiego w liczbie dwudziestu by zostać jeszcze raz przed wejściem na pokład przeszukanym. Strażnicy doprowadzili Maka na prawy koniec tego rzędu, gdzie stanął przed nim uzbrojony w strzelbę strażnik, a następnie podszedł pod niego inny mężczyzna który przystanął na chwilę by się mu przyjrzeć.
- Musiałeś nieźle nabroić skoro wysyłają Cię aż tam – odparł mężczyzna w zielonym mundurze ze stopniem sierżanta który stał jako jeden z nielicznych bez hełmu na głowie…

************************

Cały ostrzał Carla skoncentrował się na meteorze, który przez to, że był nieruchomy nie miał za dużych szans się obronić co było równoznaczne z tym, że po dłuższej chwili zamienił się w olbrzymią kulę ognia z tysiącami małym odłamków wśród których były nielegalne przyprawy, ludzkie szczątki czy szczątki robotów. Po tej efektownej eksplozji z nadprzestrzeni wyszedł drugi niszczyciel klasy Victory, który momentalnie ustawił się koło pierwszego z nich, wypuszczając z hangarów stare TIE Fightery będące w zdecydowanie gorszym stanie niż te Imperialne

[Andy Calius]

Marcus biegł szybko przez korytarz.Czemu nikt mi nie powiedział o wyroku tego Maka, myślał. Wybiegł na platformę gdzie stał statek wiozący najgroźniejszych więźniów. Zobaczył jak wprowadzają Maka i krzyknął -Stop!-. Strażnicy ze zdziwienia podnieśli tonfy na MArcusa.
-Panie poruczniku właśnie ładujemy więźniów, więc prosze nam nie przeszkadzać. -zasalutował jakiś sierżant.
-Tak wiem. Ten tutaj ma specjalną przesyłkę. -podał paczkę którą zielony strażnik rzucił niedbale na taśmociąg.

- W porządku. Ruszamy -powiedział strażnik po prześwietleniu paczki z jakimiś papierami. Zanotował na swoim cyfronotesie odbiór wszystkich wioęźniów i ich rzeczy.
- Powodzenia. I niech moc będzie z tobą -powiedział ironicznie do Maka patrzącego na wszystko z trapu.- Jak będziesz miał okazję to zajrzyj do tej paczuszki, przysłała ci mama od Jedi.-zażartował Marcus.

[Luk Seven]

Strażnik zanotował również od kogo była ta paczka oraz to, że porucznik zachowywał się dosyć dziwnie.
- O co mu chodziło z tymi Jedi? – zapytał szeregowy stojący koło sierżanta.
- Bo ja to wiem? – wzruszył ramionami piszący – tym nie mniej dziwne zachowanie w stosunku do więźnia. – po czym wcisnął on szeregowemu cyfro notes, a sam za pomocą komunikatora odezwał się do strażników stojących przy wejściu do tego hangaru – zatrzymać tego gościa.

Kiedy Marcus dochodził do wyjścia dwóch strażników zablokowało mu wyjście i następnie jeden z nich, stojący po prawej wyglądającego na dopiero co przyjętego odezwał się trochę niepewnym głosem.
- Mamy polecenie zatrzymać pana.

[Andy Calius]

Marcus wcale się nie zdziwił. Z rozbawieniem spojrzał na młodzika i powiedział -Prowadźcie jeśli się tu nie zgubicie.-

[Luk Seven]

Strażnik zacisnął mocniej zęby, a żeby nie przyłożyć porucznikowi, a następnie poprosił by ten poszedł powrotem pod sierżanta który był koło statku. Kiedy doszli sierżant odłożył cyfro notes na stojący już taśmociąg i z całą stanowczością się zapytał:
- Dla kogo jest przeznaczona ta paczka którą pan nadał?

[Maku Tarmin]

Maku został wprowadzony do jednej z cel. W przeciwieństwie do poprzedniej jego "siedziby" tu był pilnowany przez ludzi.

[Andy Calius]

Paczka została zaadresowana na nazwisko Maku Tarmin. Z powodu zbieżności imion pozwoliłem sobie na żart.-odpowiedział beztrosko MArcus. -Najwidocznie ochrona jest tutaj na wysokim poziomie. Gratuluje. Właśnie tak powinniście reagować na dziwne zachowania. MOję żarty były nie na miejscu więc powinniście już wcześniej zapytać mnie o co chodzi. A ci dwaj nie są zbyt pewni-tu wskazał na strażników którzy go przyprowadzili.- Ledwo opanowali chęć pobicia oficera.-
-Panie poruczniku nic mi do pańskich żartów. Ja wykonuje tylko swoje obowiązki i nie chce żeby któryś z moich więźniów w jakiś sposób się uwolnił. Niedługo kończę służbę więc chce żeby ten transport był należycie zabezpieczony.-powiedział sierżant.-Może pan już odejść bo musimy startować?- oficjalnym tonem zapytał uprzejmie Climka.
-Tak już idę. Bezpiecznej drogi. -dodał na pożegnanie. Sierżant tylko skinął głowąi i wszedł na pokład jako ostatni zamykając drzwi statku. MArcus obserował przez okno jak prom wzbija się i unosi w powietrze.

=======
W pomieszczeniu w którym siedział Maku było jeszcze paru więźniów. Strażnicy rozmieszczeni byli po rogach tak żeby więźniowie ich nie widzieli. Reszta strażników była w innym pomieszczeniu. Więźniowie siedzieli zapięci w pasy i tylko strażnik w kabinie pilotów miał klucz go ich uprzeży. Każda próba zerwania się powodowała porażeniem prądem a zerwanie przez osobę nieupoważnioną zaalarmowaniem grupy specjalnie wyszkolonych strażników. Więźniowie wreszcie poczuli drżenie podłogi gdy wzbijali się i opuszczali powoli atmosferę. Dla nich nie było już powrotu do normalnego zycia. Tylko cud mógł ich wybawić.

Akcja przenosi się na [Mygeeto] Lodowe kopalnie.

[Jack Welles]

Carl lekko się uśmiechnął przyglądając się sytuacji wyświetlanej na ekranie taktycznym. Wybuch bazy na meteorycie uszkodził wrogie okręty i pochłonął paręnaście nieprzyjacielskich myśliwców. Jak wskazywały dane jedyną sprawną jednostką piratów był dopiero co przybyły Victory. Marsalis wydał szybko rozkaz ostrzał obu wrogich niszczycieli oraz korwety i nakazał start pozostałym na pokładach eskadrom T/F. Po niedługim czasie koreliański okręt zamienił się w kulę ognia, a jeden z Victory'ów stracił osłony. Ponadto Carl zyskał zdecydowaną przewagę w ilości będących na polu walki myśliwców. Poderwał więc do ataku nie używane jak na razie T/B i przydzielając im eskortę złożoną z T/I wysłał ku wrogim niszczycielom. Początkowo stracił parę bombowców, ale już po chwili wykonały swoje zadanie początkując reakcję łańcuchową przez zniszczenie mostku jednego z Victory'ów. Nie było trzeba czekać długo by i drugi wrogi niszczyciel stracił swe osłony. W międzyczasie do bitwy dołączyła się druga koreliańska korweta wraz ze swoją dosyć już ubogą eksortą. Losy bitwy były już jednak przesądzone, nawet pomimo utraty osłon przez jeden z Imperialów Carla - zdecydowany ostrzał niszczycieli wzmocniony przez nieustanne naloty bombowców, doprowadził do zniszczenia obu wrogich okrętów. Trochę dłużej trwało pozbywanie się nieprzyjacielskich myśliwców, które zadały zaskakująco duże straty pośród Tie Marsalisa. Gdy tylko został zlikwidowany ostatni Ginivex wyświetlił się ekran podsumowujący. Okazało się, że wybuch pirackiej stacji pochłonął większość uciekających transportowców, a straty w jednostkach Carla były mniejsze niż mu się wydawały. Młody Chiss szybko skopiował zapisy bitwy i zaczął się rozglądać za oficerem prowadzącym egzamin...

[Luk Seven]

Oficer prowadzący ten jakże ważny egzamin podszedł pod Carla, a następnie i on skopiował zapis bitwy, by następnie poprosić by poczekał na wyniki w poczekalni, która znajduje się przy wejściu do budynku. Później do tego pomieszczenia zaczęli dołączać i inni którzy razem z niebieskoskórym przechodzili te testy. Po około dwóch godzinach i dwudziestu minutach Carl został wezwany do pokoju na końcu korytarza, w którym panował półmrok, i przebywało trzech oficerów marynarki kończących oglądać ostatnie minuty starcia Carla z egzaminu na wielkim wyświetlaczu wraz z wyświetlonymi wszystkimi charakterystykami na drugim, mniejszym wyświetlaczu. Kiedy bitwa się skończyła, ekran zrobił się czarny, a główne oświetlenie pomieszczenia zostało włączone i białe światło oświeciło wszystkich, młody oficer odrzekł w kierunku Carla podając mu rękę:
- Gratulacje do jak na razie najlepszy wynik, będzie z Ciebie dobry żołnierz – odparł, a szeroki uśmiech ozdobił piegowatą twarz , rudego oficera w brązowym mundurze. Trzeba przyznać, że w takiej kombinacji wyglądało to naprawdę śmiesznie, za to dwaj pozostali oficerowie raczej niczym się nie wyróżniali w swoim wyglądzie. Ponieważ Carl zapewne był zaskoczony tym, że pokonał jak dotąd wszystkich swoich kolegów i nic nie powiedział to oficer podał mu oficjalny wynik w chipie, a następnie dodał:
- Wszystkie wyniki będą znane dopiero jutro, dlatego musisz jeszcze się uzbroić w cierpliwość. Na korytarzu wiszą informację co do zakończenia szkolenia. – po czym mu zasalutował nie dając szansy się wypowiedzieć.