Lukos jest zwyczajnym, młodym nautolanem. Prawie zwyczajnym. Cechą, która go odróżnia od innych przedstawicieli tego humanoidalnego gatunku jest fakt, że nie przepada ze przebywaniem w wodzie (oczywiście nie mówimy tutaj o higienie). Na lądzie czuje się dużo lepiej, sam nie ma pojęcia dlaczego, ale już w młodości zaakceptował ten fakt. Z charakteru jest miły i otwarty. Łatwo nawiązuje przyjaźnie i nie żywi zbyt długo urazy dla osób, z którymi się skłócił. Zazwyczaj Jest pogodny i przyjaźnie nastawiony do świata. Mało kto widział go rozzłoszczonego, ponieważ doskonale panuje nad swoimi emocjami. Nie martwi się o przyszłość, a jedynie o "tu i teraz". Jest również osobnikiem wyjątkowo spokojnym i opanowanym. Doskonale radzi sobie nawet w najbardziej kryzysowych sytuacjach, nie dając nic po sobie poznać. Ponadto (może i to jego najważniejsza cecha...)jest on bardzo ciekaw świata - interesuje go dosłownie wszystko (od nanorobaków, po dalekie układy gwiezdne).
Lukos (pomimo tego, że nigdy nie przykładał szczególnej uwagi do ćwiczeń i wyglądu) jest bardzo dobrze zbudowany, a także bardzo wysoki jak na swój wiek. Mierzy prawie 190cm, a jego waga wynosi 85kg. Ma czarne oczy i gładką, zielono-brązową skórę. Na każdym ze swoich czternastu głowoogonów nosi srebrny pierścień. Nie przykłada szczególnej uwagi do swojego wyglądu - ubiera to, co ma pod ręką. Najlepiej, bo swobodnie, czuje się w lekko za dużych strojach o ciemnej barwie.
Umiejętności rasowe:
- Doskonałe umiejętności pływackie
- Oddychanie pod wodą (przy kontakcie ustnym z inną osobą, możliwość oddychania za daną osobe)
- Głowoogony pozwalające wyczuwać feromony osób w pobliżu
- Doskonały wzrok w ciemnościach
Umiejętności nabyte:
- Pilotaż - zadowalające umiejętności w pilotowaniu statków kosmicznych (głównie frachtowców)
- Strzelec - bardzo dobra celność i szybkość podczas strzelania karabinami i blasterami (namierzanie celu, przeładowanie).
- Szybkość/Zwinność - ze względu na swoją budowę ciała i wykonywanie w przeszłości wielu prac fizycznych, Lukos potrafi bardzo szybko biegać, ponadto jest bardzo zwinny.
- Umiejętności mechaniczne - pozostałość po licznych pracach dorywczych, tj. naprawa wielu rodzajów statków.
- Pas z licznymi uchwytami na broń i inny ekwipunek:
● medpack (z podstawowym wyposażeniem)
● cyfronotes
● komunikator
● nóż (o 20cm szerokim ostrzu)
● karabin blasterowy E-11
- Posiadany dobytek/majątek:
● Ubranie: spodnie, bluza, ciemny płaszcz z kapturem
● Statek
Lukos urodził się równe pięćdziesiąt lat po pamiętnej bitwie o Yavin, na rodzinnej planecie swojego gatunku – Glee Anselm. Ojciec Lukosa, Xanes był zarządcą portu, przez co nie należał do najbiedniejszych mieszkańców planety. Matka, Ossea, do zajścia w ciąże prowadziła własny sklep z materiałami żywnościowymi, później jednak pomagała swojemu mężowi.
Życie rodzinne należało do najzwyklejszych w świecie. Rodzice kochali swoje dziecko całym sercem, gotowi oddać za niego życie, ucząc i pomagając mu kiedy tylko była taka potrzeba. Młody Nautolan szanował ich za to, jednak gdzieś w głębi duszy czuł, że do nich nie należy, że jego miejsce jest gdzie indziej. Uczucie to pogłębiło się, gdy Ossea była w ciąży z drugim dzieckiem, a Xanes został jednym z najwyżej postawionych radnych Glee Anselm. Lukos czuł się zatem bardzo zaniedbany, ponieważ rodzice nie mieli dla niego tyle czasu ile by tego chciał. Zaczął więc sam się sobą zajmować i uczyć się, poprzez samotne przebywanie na łonie natury.
Gdy Lukos miał dziesięć lat (sytuacja w rodzinie uległa zmianie w jeszcze większym stopniu, ponieważ dwuletni wówczas młodszy brat zajmował całą uwagę swoich rodziców) odkrył swoje zdolności rasowe, takie jak doskonałe umiejętności pływackie, wybitny wzrok w ciemnościach, a przede wszystkim oddychanie pod wodą. Spędzał już teraz całe dnie na podziwianiu przyrody i najróżniejszych jej praw i zjawisk. Godzinami potrafił pływać w głębinach podziwiając wodną faune i florę. Gdy jednak Lukos (jak sam twierdził) poznał całą swoją planetę, poczuł się znudzony i zapragnął poznać inne światy. Jego ucieczki z domu nie odbywały się już za dnia, lecz tylko i wyłącznie w nocy, by młody mógł poleżeć na trawiastej polanie i popatrzyć w gwiazdozbiór. Rozmyślał nad tym w jaki sposób i gdzie odleci w przyszłości.
Lukos miał czternaście lat kiedy zaczął szukać pierwszej pracy. Rodzice poznali się na swoim dziecku, wiedzieli, że i tak go nie zatrzymają, więc pozwalali mu na wszystko, wierząc, że młody ma coś w głowie i, że nie odniesie większych krzywd w swojej samotności. Co do brata natomiast, obaj się ze sobą dobrze dogadywali, ich relacje były jednak neutralne. Szanowali się jak rodzeństwo i nic poza tym. Młodszy Nautolan często wykradał się za swoim bratem, w celu sprawdzenia co ten robi nocami. Z czasem obaj leżeli na plecach i nie rozmawiając, wpatrywali się w gwiazdy. Lukos był szczęśliwy, że jego brat również odkrył fascynacje wszechświatem i postanowił, że jak już stąd odleci, to zabierze go ze sobą.
Młody Nautolan chwytał się każdej możliwej pracy by zarobić na własny statek i uwolnić się z tej planety. Nie bał się o to, czy się spoci, czy coś sobie złamie... Interesowały go tylko kredyty. Zaczynał od drobnych robót, takich jak praca w sklepie, sprzątanie, reklama. Nie były to złe zajęcia, lecz bardzo szybko się nudziły. Gdy więc nieco podrósł, został mechanikiem statków kosmicznych. To była praca, która najbardziej odpowiadała młodzianowi. Nauczył się podczas niej bardzo wiele o statkach, podróżach oraz poznał niesamowite historie o innych planetach, przez co jego marzenie stało się jeszcze bardziej intensywne.
Wszystkie lata pracy wpłynęły na młodego Nautulana bardzo dobrze. Jego wiedza w różnych aspektach uległa znacznemu powiększeniu, ciało i aspekty fizyczne uległy poprawie, a pociąg do poznania świata stał się jeszcze potężniejszy. Lukos wiedział, że uda mu się opuścić tę - jak już później mówił - "przeklętą planetę na krańcu wszechświata, gdzie nic się nie dzieje". Jedyne czego nie wiedział, to kiedy się to stanie...
W wieku szesnastu lat Lukos spuścił trochę wodze swojego zapędu do opuszczenia planety z bardzo prostego powodu – miłość. Młodzieniec uaktywnił swój kolejny „dar”, a mianowicie potrafił wyczuwać za pomocą swoich głowo ogonów feromony osób znajdujących się w pobliżu. Łatwo więc rozpoznał, której kobiecie się podoba, a i ku swojemu zadowoleniu, ta kobieta także mu się podobała. Romans trwał jednak krótko, ponieważ (jak to stwierdził młodzieniec) „wiało nudą…”.
W wieku siedemnastu lat zaczął okresowo pracować dla pewnego przemytnika, człowieka nazywającego się Bill Southeaven, który to kursował pomiędzy Glee Anselm, a stolicą galaktyki - Coruscant ). Jego praca polegała na załadunku kilku statków tygodniowo. Z czasem Lukos zaprzyjaźnił się z tym Bill'em, który to opowiadał młodemu Nautulanowi o swoich przygodach w różnych częściach galaktyki i swojej profesji.
Pewnego razu, w osiemnaste urodziny Lukosa, Bill zaproponował w ramach prezentu naukę pilotażu. I tak musiał podlecieć do znajdującego się układu gwiezdnego, a ponieważ podróż była łatwa, postanowił poduczyć zafascynowanego podróżami Nautulana. Młodzieniec znał teorie doskonale, jednak na własnej skórze uznał, że pilotaż nie jest taki łatwy. Po powrocie na Glee Anselm, Bill zaprosił Lukosa do kantyny, gdzie postawił mu kolejkę urodzinową. Siedli razem przy stole i przemytnik zaczął namawiać młodego Nautulana na to, by ten zgodził się również zostać przemytnikiem. Bill zdradził wówczas cel swojej podróży na obecną planetę, oraz swoje konkretne zadania, w których potrzebowałby pomocy. Okazało się, że jest najęty przez pewnego Kolekcjonera. Jest to jego dawny pracodawca o którym nie wiadomo nic, z wyjątkiem tego, że mawiają na niego Kolekcjoner i, że zbiera najrzadsze artefakty z galaktyki. Bill lata w ten sposób na planety, jakie zleci mu pracodawca i szuka najróżniejszych artefaktów – przedmiotów unikatowych, historycznych, zazwyczaj obdarzonych mocą. Na Glee Anselm znajduje się bowiem jeden z takich artefaktów.
Gdy Lukos miał dziewiętnaście lat, praca z Billem uległa zakończeniu, a Lukos otrzymał sowitą zapłatę. Przemytnik na odchodne powiedział do młodzieńca, by ten go odnalazł jeśli już dotrze na Coruscant i - co uradowało młodego Nautulana - dał mu pożyczkę na statek, mówiąc, że jak już go odnajdzie, to uregulują rachunki.
Razem z resztą pieniędzy, (zarobiona w przeszłości i tą od Bill'a), Lukos zakupił od pewnego handlarza statek. Nie był to może najlepszy i najnowszy model, jednak na tylko taki było stać młodzieńca. Jako, że Lukos w przeszłości naprawiał statki za pieniądze, nie przejmował się jego stanem i sam naprawił zakupioną maszynę.
Cała naprawa statku trwała prawie rok. Był to okres, w którym młodzieniec bez wytchnienia przebywał w warsztacie swojego byłego pracodawcy, w zamian za drobne usługi. Część potrzebnych części musiał kupić, więc za dnia naprawiał cudze statki, po nocach natomiast naprawiał swój statek.
Gdy Lukos uznał swoją ciężką pracę za zakończoną, pożegnał się z rodzicami i bratem (obiecując, że gdy ten dorośnie to po niego wróci by razem podróżować), po czym spakowany wszedł do statku, uruchomił go i odleciał z rodzinnej planety.
Historia zaczyna się właśnie tu i teraz, w drodze do centrum galaktyki – Coruscant, kiedy to Lukos zamierza odnaleźć Billa i również zostać przemytnikiem…
Opis: Lekki frachtowiec wyprodukowany przez Corellian Engineering Corporation w niesamowicie popularnej linii YT. Jego data produkcji nie jest znana. Statek zakupiony i wyremontowany rok temu (69 ABY) przez obecnego właściciela i zdatny do użytku. Model fabryczny z modyfikacjami, dodatkowa wieżyczka z działkami laserowymi.
Informacje techniczne:
● Długość: 18,65m
● Wysokość: 27m
● Szerokość: 28,5m.
● Napęd: napęd jonowy
● Prędkość w atmosferze: 800km/h
● Hipernapęd (zapasowy): Klasa 2.0
● Załoga (minimalna): 1
● Pasażerowie: 6 osób
● Ładowność: 150 ton
● Uzbrojenie i osłony: CEC 1D dział laserowe (x2), podwójne pokrycie pancerne
Informacje dodatkowe:
● Stan techniczny: zdatny do użytku
● Kody identyfikacyjne: legalny
● Modyfikacje i moduły dodatkowe: dodatkowa wieżyczka z działkami laserowymi
● Ładunek, hangary i droidy: ukryty schowek w ładowni, astrodroid R3-Y2
Do statku
