1. Nazwa postaci: Jorel „Corgus” Cath
2. Rasa: Człowiek
3. Profesja: Łowca Głów / Assassyn
4. Data i miejsce urodzenia: Nieznane, 45 - 55 ABY (wygląda na ok. 20 lat)
5. Usposobienie:
Większość osób znających Jorela postrzega go jako zimnego sukinsyna, co nie jest do końca prawdą. Cath należy do małej grupy ludzi obojętnych na radość, czy cierpienie innych. Wyjątek stanowią jego oddani przyjaciele, którzy wiele razy mu pomagali. Nosi pseudonim Corgus, lecz nie wiadomo, dlaczego i kiedy mu go nadano. Oprócz tego należy do osób skrytych, które nie przywykły do dzielenia się swoimi problemami z resztą świata. Ta cecha nie robi z niego ponuraka, wbrew pozorom potrafi szybko nawiązać kontakt z innymi ludźmi. Prawdziwe oblicze Cath’a można poznać tylko w „sytuacjach podbramkowych”, w których potrafi zachować zimną krew. Warto również wspomnieć, że Jorel jest szarmancki wobec kobiet. Praktycznie całe swoje życie spędził na Taris, co sprawiło, że darzy żołnierzy Imperium nienawiścią, lecz nie ze względu na ideologię, a na ludzi, którzy wówczas służyli. Zazwyczaj była to banda niedorozwiniętych osobników, którzy uważali, że będąc w mundurze, są w stanie zrobić wszystko, bez poniesienia jakichkolwiek konsekwencji. Cath nie tolerował tych ludzi i starał się im udowodnić, że to nieprawda. Od czasu do czasu zdarzyło mu się pobić lub zamordować takiego delikwenta, oczywiście jeżeli zapuścił się do dolnego miasta, w którym dominowało prawo silniejszego.
6. Wygląd:
To wysoki (ok. 188 cm wzrostu), dobrze zbudowany mężczyzna. Na głowie ma dredy o czarnym kolorze, przewijające się z kolorem jaskrawo pomarańczowym i ciemno fioletowym. Lekki zarost, dodaje mu męskości, co sprawia, że niektórzy uważają go za starszego, niż naprawdę jest. Na rękach ma zrobione tzw. rękawki z tatuaży. Niezliczona ilość dziar składających się z napisów, znaków i rysunków, przysłania jeden szczególny znak, a mianowicie ośmioramienną gwiazdę.
Na co dzień Jorel nie wyróżnia się ubiorem od masy innych osób. Ubiera się w czarne buty, oraz spodnie i w szarawą bluzę. Przy czarnych rękawicach zainstalowane jest wibroostrze naręczne. Pod bluzą schowany jest pas ekwipunkowy. Przymocowane są do niego trzy granaty (elektromagnetyczny, błyskowy, wstrząsowy), podstawowy medpak, blaster oraz amunicja. Na plecach Cath’a można dostrzec karabin snajperski z tłumikiem.
7. Umiejętności:
- precyzyjne strzały z karabinów snajperskich
- perswazja
- znajomość języka Twilekańskiego
- walka wręcz w stopniu średnim
- wytrzymałość
- szybkość i zwinność
- podstawowa umiejętność obchodzenia zabezpieczeń w terminalach
- średnio wyuczona umiejętność posługiwania się blasterami
8. Ekwipunek:
- wibroostrze naręczne
- karabin snajperski z tłumikiem BAW E-5S
- cyfronotes
- granaty: elektromagnetyczny, błyskowy, wstrząsowy
- ubranie
- kredyty
- blaster BlasTech DC-15s
- medpak
9. Posiadany dobytek/majątek:
10 000 cr.
10. Historia:
Miejsce i data urodzenia Cath’a są nieznane. Jako niemowlę został porzucony na Taris, a tam wychowywał się w ubogiej rodzinie, która nadała mu imię i automatycznie przyjął po nich nazwisko. Jego przybrana matka Annie, była nadopiekuńczą osobą, a z braku możliwość posiadania własnych dzieci, robiła wszystko, by Jorel nie pakował się w kłopoty. Ojczym miał na imię Derek. Pracował jako budowniczy, pomagał w odbudowie niektórych części dolnego miasta. Całej rodzince żyło się nie najgorzej. Jedynym problemem był brak pieniędzy, który im doskwierał. Corgus nie chodził do szkoły jak normalne dzieci w jego wieku. Przyjmował nauczanie indywidualne u Twi’leka zaprzyjaźnionego z rodziną. Zawdzięcza mu znajomość rodzimego języka Twi’leków, co mogłoby w przyszłości jakoś zaowocować.
***
Z nadmiaru czasu, Jorel jako nastolatek, zaczął prowadzać się po terenach opanowanych przez gangi. Ukrywał to przed swoimi przybranymi rodzicami, by zaoszczędzić im zdrowia. Kręcił się tam z towarzystwem, które znane było z napadów na ludzi, złodziejstwa i zastraszeń. Po pewnym czasie Cath wkręcił się w działalność swojej nowej paczki. Przez dwa lata udało mu się omijać kłopotów, a dzięki swojemu sprytowi i umiejętności maskowania się, nikt nie wykrył, że niektóre rabunki są jego sprawką. Zaczynał od małych sklepów z żywnością, później przerzucił się na apteki pełne medykamentów. Swój towar sprzedawali ludziom mieszkającym w dolnym miesicie, którzy potrzebowali pomocy bardziej niż ubodzy, mieszkający w górnej części Taris. Zdarzało się, że Jorel przynosił skradziony dobytek do domu. W pewnym sensie, można by było rzec, że pomagał swoim opiekunom. Przez długi okres czasu Corgus ukrywał fakt, skąd bierze wszystkie medykamenty i jedzenie, które znosił do mieszkania.
***
Gdy Cath osiągnął pełnoletność, zdarzyło się wiele rzeczy, które diametralnie zmieniły jego pogląd na świat. Derek zginął przez nieszczęśliwy wypadek, mający miejsce na budowie. Chwilę później zmarła Annie na nieznaną, niezakaźną chorobę. Bolesne przeżycia sprawiły, że w Jorelu coś pękło. Nie przejmował się już niczym i nikim. Porzucił swoją starą paczkę, z którą wykonywał skoki na sklepy i magazyny. Odziedziczenie mieszkania po rodzicach, również mu nie pomogło. Fakt, że miał gdzie spać, ale nie miał pieniędzy by utrzymać lokum. Wtedy zdecydował się przyłączyć do organizacji Martwych Vulakrów, od których otrzymał propozycję współpracy, niedługo po porzuceniu przez Cath’a własnej ekipy. Otrzymał tam możliwość nauki posługiwania się blasterem oraz snajperką. Trenował w dolnym mieście, w obskurnej strzelnicy stworzonej przez członków gangu. Dużą ilość czasu spędzał na strzelaniu ze snajperki. Opracował jak wymierzyć precyzyjne i zabójcze strzały. Kiedy była taka możliwość, zwiększał poziom trudność, neutralizując nieruchome cele na placach budowy, będące na bardzo dużej odległości (zazwyczaj były to jakieś puste beczki).
***
Początkowe zlecenia nie były wymagające, ale były to przestępstwa większej wagi niż napady na sklep. Przez pewien okres czasu, Jorel zdobywał pieniądze dla Lory Lanith, dzięki zastraszeniom na osobach będących dłużne pieniądze przywódczyni Martwych Vulkarów. W ten sposób zasłużył sobie na zaufanie i respekt u Twi’lekanki. Po uzbieraniu pieniędzy przez proste zlecenia i zdobyciu swojego ekwipunku, wykonywał dla niej zadania, wymagające nieco więcej umiejętności niż te nie będące bezpośrednio w interesie gangu. Głównie zajmował się likwidowaniem dłużników, lub osób zagrażających Lorze. Tego typu zlecenia traktował poważnie i wykonywał je jak najmniej widowiskowo, by uniemożliwić władzą wykrycia go. Osoby, które usuwał, były na różnych stanowiskach. Mniej, lub bardziej popularne, wpływowe bądź nie wpływowe. Wymagało to od Jorela dobrego przemyślenia planu. Odmienność w sposobach likwidacji, nauczyły go, na co najbardziej musi zwrócić uwagę, podczas opracowywania planu assassynacji. Przy pierwszych eliminacjach celów, używał snajperki, mordując osobnika jednym strzałem z dużej odległości. Zdarzało mu się strzelić dwa razy, nim ubił cel, ale jeszcze nigdy nie został wykryty i nauczył się strzelać do ruchomych obiektów. Corgus często porozumiewał się z Lorą w jej rodzimym języku, by pozostali członkowie organizacji nie znający języka Twi'leków, nie mogli poznać celu zadania narzuconego Jorelowi przez Lanith.
***
Po roku wykonywania zastraszeń i zabójstw z zimną krwią na zlecenie Lory, Jorel umocnił swoją pozycję w Vulkarach i stanął na dość wysokim stanowisku. Cath jako zastępca Lanith, zasłużył sobie na tatuaż, który był znakiem rozpoznawalnym gangu, a do jego zadań należało wykonywanie zleceń szefowej i przekazywanie ingerowanie w sprawy organizacji, gdy tylko była taka potrzeba.
***
Oprócz walczenia po stronie Vulkarów, Jorel zajmował się również przemytem broni na Taris. W dość krótkim czasie musiał opanować hackowanie prostych systemów zabezpieczających w wszelkiego rodzaju terminalach oraz komputerach, by sprostać zadaniu przetransportowania paczek bezpiecznie oraz pozostając niewykrytym. Często takie zlecenia przyjmował od Lanith, swojej szefowej i przyjaciółki zarazem, lecz zdarzało się, że taką prace oferował mu jakiś dziany obywatel, który zaczął maczać swoje paluchy w brudnych interesach. Czynności związane z przemytem w dużym stopniu opierały się na znalezieniu odpowiedniej drogi, którą szybko i bezpiecznie można było przetransportować broń. Najczęściej Jorel wybierał trasy, do których żołnierze Imperium się nie zapuszczali. Między innymi były to obskurne ścieki, lub place budowy zapełnione zwykłymi robotnikami. Czasami zdarzało się, że Corgus brał ze sobą do pomocy paru ochotników, starających się o pozycję członka gangu Vulkarów, lecz nie informował ich o zawartości paczek, które transportowali. Wtedy decydował się nawet na przejście przez miejsca objęte kwarantanną. Walka z rakghulami była nieodłącznym elementem takiej wyprawy. Zdarzało się, że nie wszyscy wracali, ale Jorelowi zawsze udawało się przetrwać. Po pewnym czasie, gdy liczba ochotników zaczęła drastycznie maleć, Cath zdecydował się na podstęp. Udało mu się zdobyć kilka identyfikatorów oraz ubrań żołnierzy Imperium, dzięki czemu mógł przejść przez najbardziej strzeżone strefy, bez obawy, że ktoś go zatrzyma.
11. Inne
- Jorel ma strasznie słabą głowę, przez co nie może spożywać dużych ilości alkoholu.
