[LH Duch] Droga ku odkupieniu.

[Mistrz Gry]

Rodianin nie był w stanie przeciwstawiać się długo atakom znacznie lepiej od niego przygotowanej kobiety. Cios w kolano był zaskoczeniem, Varg padł na ziemię ostatkiem sił parując cios mający rozpłatać mu głowę. Bakari odtrąciła broń obcego i miała go na swojej łasce.
Okrzyki z tyłu ucichły i można było słyszeć tylko ciężki oddech rodianina i delikatne charczenie pobitego mężczyzny. Kobieta rozgrzana walką widziała skupione na sobie oczy pozostałych piratów. Czekali...

[Ben Cross]

Rozbroiła go i położyła na glebie. Stała nad nim, zbliżając do jego gardła szpic miecza. Czuła na sobie spojrzenie wszystkich piratów dookoła i słyszała delikatne - zagłuszane oddechem Rodianina - charczenie jej celu.

- On jeszcze żyje? - zapytała chłodnym tonem, na ślepo wskazując ich więźnia. Docisnęła ostrze do gardła Varga. Lepiej, żeby żył, bo on nie przeżyje. Oby to wiedzieli.

[Mistrz Gry]

Bandyci lekko się rozstąpili jednak żaden z nich nie sięgnął po broń. Bakari czuła ich wahanie i niepewność. Leżący i obezwładniony Rodianin cicho dyszał. Prośba kobiety wyglądała bardziej na groźbę. Przywódca jednak nie wydawał się być zastraszony.
- Żyje. Przecież oddycha, walnął piąchą w głowę jeńca wywołując jęk bólu. Widzisz żyje. Dobra znaj naszą gościnność, ty puszczasz Varga a ja ci oddaje złodzieja.

Mężczyźni z gangu rozstąpili się nieco a dwóch z nich podniosło za ramiona ciężko pobitego mężczyznę. Odwiązali go od krzesła i cisnęli pod nogi Bakari.
- Varg wraca do nas.

Czekali na ruch wojowniczki. Bakari wyczuła kolejnych ludzi czających się w mroku. Gdyby była zwykłą śmiertelniczką z pewnością by ich nie zobaczyła, jednak dzięki zdolnością miraluków miała ich jak na dłoni.

[Ben Cross]

Miralukanka udała zastanowienie. To brzmiało jak dobry układ, ale nie opuści tej łajby tak łatwo - czuła to. I nie tylko to. Miała w polu Widzenia kilku ludzi, którzy dybali w ciemności na jej życie. Z jednej strony, istoty takie jak ona żyją krócej z uwagi na łapanki ze strony Imperium, bo Moc, ale z drugiej... dzięki wykrywaniu takich sytuacji żyją ciut dłużej. Niepostrzeżenie chwyciła Mocą zamachowców z zamiarem uduszenia ich albo przynajmniej pozbawienia przytomności poprzez odcięcie od tlenu. Podniosła przy tym za fraki Rodianina i odwróciła się do ich kapitana, któremu owego Rodianina popchnęła pod nogi.

- Miło się robiło interesy, kapitanie. - powiedziała do niego, nawet lekko kiwając w jego stronę głową, żeby wyglądało to na ukłon. Podniosła po chwili swojego złodzieja. Oby miał przy sobie to, czego szuka.

[Mistrz Gry]

Kiedy pierwszy z zaatakowanych mocą mężczyzn zaczął się chwiać i padł na ziemię, jego towarzysze podnieśli alarm. Kapitan zrozumiał że coś jest bardzo nie tak. Zrobił więc to co każdy dowódca zrobiłby w takiej sytuacji. Jego wibroostrze wystrzeliło w kierunku twarzy Bakari. Ta zdołała się jednak zasłonić podnoszonym złodziejem. Krew z jego piersi zbryzgała wizjer hełmu. Sekundę później do ataku ruszyła reszta Brzytwiarzy. Fala mocy rozepchnęła ich jak lalki, nie była jednak dość silna by wyłączyć z walki wszystkich. Bakari rzuciła się do ucieczki. Śluza prowadząca na zewnątrz była jednak zamknięta. Kobieta słyszała tupot biegnących za nią brzytwiarzy i wrzaski kapitana.
- Zajebać mi tą sukę!! Za nią!!

Dopadli ją i osaczyli w pierwszej ładowni. Dwudziestu mężczyzn stojących naprzeciwko samotnej łowczyni. Nie bawili się w pojedynki czy szlachtowanie. Seria błękitnych blasterowych boltów ogłuszyła kobietę. To co zrobili z nią później niech pozostanie na wieki tajemnicą...

Kliknij, aby zobaczyć wiadomość od Mistrza Gry

Ten manewr Vaderowi by się nie udał, Przykro mi ale kolejna postać ginie przez brawurę i olewanie przeciwników