Impreza urodzinowa

[BE3R]

Aż dziw że na forum nie było takiego tematu. <papug> Ale już jest. Radujmy się więc.

- Piękny dzień nastał wszędzeeee - bard rozpoczął swoją pieśń w ramach oporu przed planowanym Sto lat. Niestety nie skończył. Lewy sierpowy lepszej połowy BE3Ra przerwał występy wokalne i zapanowała błoga cisza. Stukot butelek piwa na korytarzu oznajmiał jednoznacznie, że ofiara podchwyciła trop i za chwilę wlezie w zastawioną pułapkę.
Drzwi się otworzyły i otoczony słupem światła jubilat stanął w nich w pełnej krasie.
Niech Żyje Nam Inygo Beeeeeeeeviiin Niech żyje nam. Wrzasnęli zgromadzeni w ciasnym pokoju goście. Specjalnie zamówione na tę okazję Twillekańskie tancerki <papug> którym trzeba było wmówić, że to co ma na twarzy Inygo nie jest zaraźliwe i zapłacić ekstra. chwyciły pod ramiona bohatera i wprowadziły do pokoju. Na plus należy zaliczyć fakt, że mimo zaskoczenia Inygo nie upuścił żadnej z 20 flaszek piwa, które posłużyły za przynętę. Na stole pojawił się tort urodzinowy z którego tym razem nikt nie wyskoczył. BE3R przyniósł ze sobą podręcznego 60 litrowego kega dając tym samym znak że imprezę czas zacząć...

[Mistrz Ind'yk]

Wyszedłszy z pokoju, do którego zaciągnęły go tancerki, Inygo wyglądał na zadowolonego z siebie. Podszedł do droida, który cały czas stał przy swoim olbrzymim pojemniku pełnymi piwa i odezwał się:
- Te, droid, wyobrażasz sobie, że one chciały ode mnie wypić piwa? - powiedział trochę zażenowany. - I co ja miałem zrobić, jak miałem tylko dwadzieścia flaszek?
BE3R musiał mieć przemożne wrażenie, iż było to pytanie skrajnie retoryczne, na które przyszywany Beviin znał doskonale odpowiedź. Czerep nie przeją się w ogóle reakcją robota, lecz wyciągnął z pod stołu wielkie wiadro i podstawił pod kega, mówiąc.
- Lej, chłopie, kobiet to się nigdy nie zrozumie! Z koroną lej, po męsku! - zachęcał droida, nie będąc zapewne w ogóle świadomym zero-jedynkowej świadomości interlokutora. Gdy w błogim stanie przyssał się w końcu do wiadra, wypijając je haustem, na scenę wszedł główne wodzirej imprezy, pan Włodek.
- Cisza! - krzyknął tubalnym głosem pana Włodka, pan Włodek. - Niech mówi solenizant.
Na sali zapadła cisza, którą przerywały tylko donośne kroki Inygo. Ten wszedł na scenę, złapał mikrofon od pana Włodka i zaczął:
- Dziękuję... teges, ten... droidowi tamtemu i... eeee...
I skończył.

[BE3R]

- PAAAAACZKA dla pana ImPeteratora... - zadyszany posłaniec wbiegł na dziedziniec. Z dzikim wrzaskiem natknął się jednak na nieugiętych strażników, którzy stanowczo odmówili przepuszczenia niezbadanego pakunku. W końcu po wymianie obelg i ciosów (Imperialna gwardia nie jest zbyt dobra w wymianie obelg) zszedł sam dowódca straży. Posłaniec wyjaśnił pokrótce cel przybycia.
- jestemposłańcemkrólajulianaktóryprzesyłąnajserdeczniejsczepozdrowieniaiprezent. - to był chyba najdłuższy zdaniowyraz usłyszany przez dowódcę, będący pod wrażeniem elokwencji posłańca pozwolił mu wejść na komnaty pana.
Posłaniec podczas drogi na górę doprowadził się do porządku. Wyjął wystającą z pleców strzałę. zeżarł Mentosa, ogolił się w biegu, przykleił do skaleczeń papierki, zdezynfekował ryj spirytusem i gardło, i znowu gardło... W końcu nieco zmęczony dotarł przed oblicze ImPeteratora.
- Król Julian von BE3R z szanowną małżonką ślą najlepsze życzenia z powodu nieuchronnie zbliżającej się starości, chwaląc życie i miłość własną. A i walcząc z losu przeciwnościami, kasku solidnego na łeb i poduchy na dupę albowiem Lajf is brutal i sometimes kopas w dupas. - To mówiąc spostrzegł grymas brwi obdarowywanego a wszak wiadomo, brew zmarszczona gdzieś na świecie kotek kona. Zatem coby nie przedłużać posłaniec skończył.
- Przeto racz przyjąć skromny prezent ode królewskiej pary..
TADAM

[Mistrz Ind'yk]

Kurwa, jesteście zajebiści . Fajnie wiedzieć, że ktoś mnie jednak lubi i takie tam (chyba, że Aga was nagabywała, ale to nie moja wina, żywiołowych kobiet się nie kontroluje ), dzięęęęęęki!

[BE3R]

Wiec jednak żyjesz, już się zaczęliśmy martwić i dzwonić do okolicznych kebabów z pytaniem czy nikt nie chciał im sprzedać przerośniętego indyka. Ale oni tylko szczury i szczury...

Z innej beczki.

<papug> Godności w starości i najlepszego

[BE3R]

Panie, Panowie, Dzentelistoty, Tau...

W wyniku burzy mózgóf udało się ustalić co następuje.

Panda ma urodziny

Wszyscy lubią pandę więc z pewnoscią chętnie kupią jej drobny upominek góra cztery albo osiem, bez herezji w stylu 24 bo to przegięcie.

Z upominakmi dla Pandy spotykamy się w poniedziałek w okolicach 19 przed monitorami <papug> ewentualnie w niedzielę albo w sobotę ale wtedy należy zarezerwować doddatkowe upominki.

Jak wiadomo panda jest abstynentką. zatem każdy upominek za zdrowie pandy należy wypić.

Po wypiciu upominku radujemy się i cieszymy pandzim szczęściem.

NIech nam Pandzi 100 lat

[Oto'reekh]

Jestem za

[Mistrz Ind'yk]

Jak wiadomo panda jest abstynentką. zatem każdy upominek za zdrowie pandy należy wypić.

A wciąga koks?

[BE3R]

Koksa to ona ma na dwa dziabnięcia

[Quorn]

Ewntualnie jakiego mięsa natargam.

[BE3R]

Panie panowie, Tau. Zapraszamy do wspólnego RPGowania czy tam chlania, na imprezie urodzinowej Saine, 7 rocznica 18 urodzin to już poważny wiek (jak na Pande.) Lokal jaki jest każdy widzi, przekąski są, flachę każdy mógł przywieźć swoją. (Panda wybacz miał być tort z którego wyskakuje Koks Otor, ale nieopatrznie zostawiłem tort na zapleczu z Otorem w środku i sytuacja uległa odwróceniu, znaczy się tort jest w środku Otora). <papug> można mieć jedynie nadzieję że tort nie wyskoczy z Otora

Dziś w pandarium jest impreza panda pewnym krokiem zmierza do stolika co choć niski z pewnością pomieści wszystkich, Smakołyków nastawiała panda mała. Tutaj kłącza są bambusa, tam bananków sterta duża, trzy cytryny martwe ptaki i robaki, jak Robaki… Gości masę zaprosiła bo to panda jest przemiła, już zmierzają na imprezę kto tam za co się przebierze. Lezie robal bez empatii łypie okiem i w łapach tuli flasze z metką [Napój Żuli] wręczył pandzie kwiat różowy i na flaszkę zerka czule wszak czas wypić za jej bóle. Lecz zapomniał o życzeniach, wnet pognał do podwyższenia pandę sławić:
Niech nam żyje Panda Mała choć biadoli często z rana zaś mistrzyni wyśmienita, pióro cięte ma kobita. Może waży kilo dziesięć, może w kłębie ma pół metra. Lecz kto żyw ten jej się lęka, (chyba ze gumiaki włoży) lecz bez tego nie daj Boże. Czat morduje z wielką wprawą aż kibice biją brawo. Sto lat życzę ci puchata! Niech cię nigdy nie opuszcza, wena, uśmiech i wypłata.

Skończył ładnie czułki złożył, wygląda jak by coś spożył. tęskno zerka do stolika wszak tam flacha jest ukryta.

[Quorn]

Gdy Ikleiw skończył mowe powitalna Quorn zerwał się na równe nogi i głośno klaszcząc wołał.
-Brawo! Brawo! Bis! - gdy po chwili zorientował się, że jest jedynym klaszczącym usiadał mamrocząc coś do siebie.
Potem gdy impreza zaczęła się rozkręcać Quorn stał sobie spokojnie w kącie i ciamkał jakieś dziwne mięso.

[BE3R]

Verpińskie źrenice z niezwykłą precyzją namierzyły posiadacza mięsa jak i sam towar. Siedzi i sam miądli męda jedna. Myśli że nie widzimy... tak tak.. widzimy. Te latające takie są. Samolubne mięsożwacze. Aby patrzeć jak napcha do kieszonki i bedzie chciał na jajka ciągać... Ale gdzie jest panda?

[Rafael Rexwent]

Młody, około siedemnastoletni chłopak siedział właśnie pod ścianą. Może i mowa powitalna była dobra, ale na widok odpału Geonosianina, wykonał wymowny i tradycyjny ruch ręką, tak zwany "facepalm". Potem powrócił do pozycji wyjściowej, czemu towarzyszył lekki brzdęk. To katana spoczywająca na plecach ubranego w dresy młodego, wydała dźwięk, kiedy dotknęła ściany. Czujne, brązowe oczy śledziły tłum w poszukiwaniu solenizantki.

[Saine Kela]

A Panda co? Zaciągnięta siłą, na własną impreze urodzinową, siedziała teraz przy stoliku nieruchomo z wytrzeszczem oczu. Gości nie było jeszcze zbyt wielu, ale i tak już się czuła niepewnie i wyraźnie była zakłopotana. Zaczęła obmyślać plan ucieczki, przy najbliższej nadarzającej się okazji. Na razie jednak z przerażeniem gapiła się na popisy Robala, który choć poetą był niezłym, to jednak mogła od tego rozboleć głowa i wcale nie było potrzeba wyskokowych trunków. Skuliła się i zakryłą kitą.
- Co ja tu robię, to będzie jakiś horror... albo komedia... albo lepiej, tragikomedia.
Aż strach pomyśleć, co jeszcze ją czeka, choć tak naprawdę cała impreza jeszcze nie zdążyła się rozkręcić. Co chwile zerkała w stronę drzwi. Widziała młodego chłopaka z mieczem na plecach i nie dowierzała swoim oczom, podobnie jak drugi robal, który napychał się mięsem, swoją drogą, nie wiedziała skąd je wziął, musiał przynieść ze sobą... jęknęła cicho.Może nikt więcej nie przyjdzie.

[BE3R]

Zza szafy wyszedł niebieski droid z naklejoną karteczką [jestem duchem] i zaczął rozdawać imprezowe czapeczki, zaczynając od jubilatki.

[Quorn]

Quorn stanął przy grilu w czapce i fartuchu "kiss the cook". Do końca imprezy fundował przepszyne dania z mięsa i kasznke.

[Oto'reekh]

Do baru wpadł osobnik, niewysoki na przerośniętą mrówkę bez czułków wyglądający. W trójpalczastych łapach trzymał skrzynkę Vosha, którą na specjalną okazję wyjął z ładowni swojego statku "Pimpusia", który skrywał tam jeszcze prawie tonę alkoholu. Wszedł chwiejnym krokiem, skrzynkę koło stołu postawił. Strzelbę poprawił i wystrzelił przypadkowo trafiając w znak, który głosił, że alkoholu wnosić nie można.
- Gand przeprasza, Gand przypadkowo - wysapał zawstydzony, a raczej wysyczał worek powietrza między kośćmi ukryty i przetłumaczył wokabulator. - Gand chciał toast za solenizantkę złożyć, wznieść, ogłosić... - rzucił nieco żwawiej, zacinając się na końcu. Chwycił i otworzył jedną z butelek ze skrzynki i zapominając o konwenansach sam zaczął pić ciurkiem prosto z gwinta - Gand przeprasza, głodny był - wyrzucił przepraszająco.

[Rafael Rexwent]

Rafael rzucił okiem na chronometr na ręce. Reszta ewidentnie się spóźniała. Właśnie w tym momencie do lokalu wparował Gand i narobił trochę zamieszania wokół swojej osoby.
-Dobrze gada. Polać mu!- ledwo to wypowiedział, wyjął spod bluzy butelkę Kubusia i odważnie rozpoczął konsumpcję. Połowa butelki wnet znikła, a mimo to Rafael pozostał trzeźwy!
Równym krokiem zbliżył się do Verpina i rzekł:
-Lokal jest wyposażony w niezbędne środki bezpieczeństwa. Wystarczająca ilość par gumiaków, gaz pieprzowy, a stoliki są zabezpieczone polem elektrycznym.

[BE3R]

Robal popatrzył na przybysza z lekkim niepokojem. Kubuś musiał być mocny, w dodatku przez czapeczkę od droida nieco zwierały mu antenki. przyjął niewielki pojemnik z gazem po czym uważnie przeczytał instrukcję.
- Hej młody!
<psssssssssssssssssss> prosto w klatkę piersiową i twarz człowieka, dla pewności lekko go popchnął. Ciekawe czy to pole elektryczne działa. Bananki na stole wyglądały apetycznie...