Asteroida była niegdyś bogatym źródłem minerałów, górnicy wydrążyli częściowo je wnętrze. Wraz z upływem czasu eksploatacja kopalni stała się nieopłacalna więc instalację porzucono. Przez lata była wykorzystywana przez pewnego pirata jako „bezpieczna przystań” szybko jednak zainteresowała się nim znana organizacja przestępcza i przejęła interes. W ciągu kolejnych lat rządów imperium galaktycznego, Czarne słońce wykorzystywało tajną bazę na asteroidzie jako miejsce wypadowe dla swoich czarnych interesów. Wszystko zmieniło się wraz z przybyciem na asteroidę nowego Kapitana. Thingrim uznał, że ukrywanie tak dużej instalacji może stanowić pewien problem, postanowił osię więc ujawnić. W ciągu kilku kolejnych lat asteroida z opuszczonej kolonii górniczej stała się przytulnym i głośnym na cały system kasynem. W zbudowanych na powierzchni kopułach mieściły się Kantyna oraz górna część kasyna. Nieopodal nich znajdował się niewielki budynek stanowiący część widokowo – relaksacyjną kilkudziesięciu osobowego personelu bazy. W jego dolnej części znajdowały się kwatery mieszkalne oraz jadalnia. Z racji specyfiki pracy każdy z członków obsady stacji był uzbrojony i posiadał podstawowe przeszkolenie bojowe. Wydatną pomocą w tym względzie służyła strzelnica oraz magazyn przerobiony na salę ćwiczeń. Asteroida posiadała dwa hangary. Duży w którym dokowały jednostki klientów był w stanie przyjąć nawet trzy 100 metrowe jednostki. Niestety większe jachty czy też transportowce musiały korzystać dokowania wzdłużnego. Asteroida mogła przyjąć równocześnie dwie jednostki których rozmiar nie przekraczał 600 metrów. Zwykle był to ciężki transportowiec zaopatrzeniowy dowożący raz w miesiącu zapasy dla prężnie działającej stacji. Drugi z hangarów był dostępny jedynie dla Vipów i stanowił bazę dla eskadry myśliwców i bombowców osłaniających stację. Hangar wyposażony był również w pomieszczenia mieszkalne i warsztaty dzięki czemu zarówno piloci jak i obsługa byli gotowi do działania w niespełna minutę od ogłoszenia alarmu. Pomiędzy hangarem a kopułą kasyna znajdował się przycumowany i chroniony polem siłowym stary jacht królewskiej rodziny z Naabo. Legendarny już wśród kolekcjonerów model Nubian J. Jacht był osobistym mieszkaniem obcego i wstęp na jego pokład mieli tylko nieliczni. Biorąc pod uwagę fakt zamiłowania właściciela jachtu do eksperymentów oraz złą sławę, załoga starała się ze wszelkich sił unikać zbliżania się do jednostki a wśród niewolników sama wzmianka o wysłaniu na jego pokład powodowała atak paniki. Tym niemniej był to jedyny charakterystyczny element asteroidy wyróżniający ją na tle innych kawałków skały.
Wnętrze wydrążone przez górników skrywało główną część bazy i jej największe tajemnice. Oprócz hangaru i kasyna wewnątrz znajdował się dom publiczny, pokaźnych rozmiarów baza noclegowa w postaci hotelu oraz wielkie targowisko na której bardzo łatwo można było nabyć wszelkie dobra począwszy od igiełek śmierci a na niewielkim frachtowcu pełnym niewolników skończywszy.
Początkowo zorganizowane w olbrzymich magazynach stacji targowisko było ogólnodostępne choć działało pod ścisłą kontrolą właściciela stacji. Mimo to co jakiś czas wybuchały tam intensywne strzelaniny, raz doszło do regularnego oblężenia stoiska przez konkurencję. Ochrona stacji oczywiście reagowała, jednak nie zawsze było możliwe dotarcie na czas do sprawców zagrożenia. Po tym wydarzeniu na terenie targowiska i asteroidy wprowadzono całkowity zakaz posiadania broni. Można ja zostawić na pokładzie statku bądź w specjalnych sejfach. Osoby przyłapane na posiadaniu broni są proszone o niezwłoczne opuszczenie stacji. W przypadku szczególnie opornych egzemplarzy - przez śluzę. Zasada ta nie podobała się wielu „wolnym przedsiębiorcom” jednak gdy bezpieczeństwo transakcji znacznie wzrosło powrócili oni na pokład stacji. Od pewnego czasu największym problemem są bójki i zdarzające się stosunkowo rzadko wyrwanie kończyny przez wookiego.
Dom publiczny jest drugim co do ważności (po kasynie) źródłem przychodów stacji. Obsługę stanowią zarówno wolontariuszki jak i nie. Przybytkiem twardą ręką rządzi pewna jednoręka Zeltronka której urokom i feromonom niejeden nie był w stanie się oprzeć. Pomieszczenia burdelu graniczą z targowiskiem oraz kasynem, zatem klienci mają dostęp do uciech fizycznych z niemal każdego punktu stacji.
Kasyno stanowiące główne źródło dochodów stacji jest stosunkowo małe, może się w nim pomieścić nieco ponad 100 dżentelistot. Jest ono jednak niezwykle wydajne. Wszelkiej maści maszyny, stoły do Sabacca i pazaaka oraz holoprojektory umożliwiają gościom szybkie i bezbolesne pozbycie się gotówki. Atmosferę umilają piękne hostessy różnych ras humanoidalnych zaopatrzone w darmowe drinki i lżejsze używki. Dla najbogatszych klientów zarezerwowana jest kopuła gdzie można nie tylko zagrać ale i zakosztować wszelkich rozrywek jakie klient jest sobie w stanie wyobrazić. Jak mawia właściciel stacji, wszystko jest kwestią ceny.
Kantyna bez której nie obejdzie się żaden kosmoport jest standardowym zabudowanym pomieszczeniem z zabudowanymi lożami po bokach. Można w nich w intymnej atmosferze podpisać kontrakt, czy ustalić szczegóły kolejnego skoku. W centrum natomiast króluje bar z imponującym zasobem alkoholi i cieczy uważanych za niektóre rasy za wyskokowe. Za barem oprócz standardowego sześciorakiego robota stoi barman obsługujący klientów zamawiających droższe drinki. Na niewielkim podwyższeniu znajduje się kąt dla orkiestry oraz podest dla tancerek. Z rozmieszczonych po całej sali głośników dobiega zaś nad wszystkim czuwają kamery ochrony.
Naprzeciwko domu publicznego po drugiej stronie targowiska znajduje się ostatni z komponentów wypełniających asteroidę. Jest to spory hotel zawierający modułowe boksy mieszkalne oraz dwa spore apartamenty. W hotelu zwykle przebywają załogi dokujących jednostek czy tez szulerzy przyjeżdżający aby ograć paru bogatych frajerów. Z racji umiarkowanych cen i dobrego żarcia, a także z powodu niemal całkowitego braku kradzieży (cholerny monitoring) miejsce to cieszy się dużą popularnością wśród bywalców stacji.
