[Bastion] - Imperialna baza wojskowa

[Moebius]

- Więc się rozstajemy jutro. - Stwierdził Moebius
- A no tak
Szkoda nawet Cie zdążyłem polubić, jednak będę mógł dorwać Sevena - Może chodźmy się jeszcze gdzieś rozerwać, bo do jutra to w końcu nie tak wiele zostało - A powiedział to ponieważ była godzina siedemnasta
I tak to Adam z Moebiusem poszli się rozerwać jak i napić w mesie. Kolo 21 wyszli oni z mesy i udali się do pokoju a ponieważ Adam trochę przeholował z piciem napojów wyskokowych droga ta nie była taka prosta jak podczas szkolenia. Jednak o 22 Adam jak i Moebius odpoczywali w pokoju oczekując następnego dnia.

Gdy nastał nowy dzień o piątej zadzwonił budzik nastawiony przez Moebiusa, gdy ten tylko odzyskał stuprocentową świadomość natychmiast uciszył budzik i przestawił go tak aby obudził Adama o godzinie szóstej. Po dłuższym prysznicu, przebraniu się i zabraniu kilku rzeczy jakie zebrał podczas pobytu na Bastionie, Moebius wyszedł z pokoju o 5.47.
O siódmej mam być na lądowisku A20 a niema jeszcze nawet szóstej, Idziemy na spacer- Jak pomyślał tak i zrobił, wyszedł z koszar i trochę biegając i chodząc po okolicy Moebius usłyszał apel oznaczający że jest godzina szósta rano. Wtedy to skierował się na lotnisko na które wszedł około godziny 6.30 a pod promem stojącym na stanowisku A20 był za dwadzieścia siódma.
Carrack o nazwie Fear - pomyślał po czym sprawdził w notatkach co na jego temat wiadomo - pod dowództwem Luka. Będzie się działo - po czym stojąc koło promu oczekiwał na 7.

[Luk Seven]

O siódmej rano pod promem na stanowisku A20 stało dziewięć osób w tym kapitan Carracka, kapitan Francis Drake. Był to stary, niski i gruby mężczyzna z gęstą siwą brodą, ubrany w czarny mundur z insygniami kapitana. Posiadał on również gęste siwe włosy na głowie, oraz wiele zmarszczek na twarzy, które tylko upewniają, że tez mężczyzna już powinien być na emeryturze. Po sprawdzeniu obecności wszyscy weszli na pokład wahadłowca który wystartował sześć minut po siódmej. Ponieważ nie ma miejsca na bezpośrednie lądowanie na Carracku, więc przejście załogi na pokład miało się odbyć w stoczni orbitalnej. Po dodarciu do niej załoga wyszła i skierowała się do krążownika, który czekał w sumie tylko na nich. Kiedy wszyscy doszli na mostek, kapitan Drake ogłosił załodze wskazując na osobę z którą stał na środku pomieszczenia:
- To jest nasz nowy pierwszy oficer, podporucznik Moebius. - po tych słowach oficerowie będący na mostku popatrzyli się na gościa po czym kapitan dodał – oddaje okręt w jego ręce, a ja idę się przespać . – i wyszedł z pomieszczenia. Wtedy jeden z oficerów stojących przy pulpicie zwrócił się do Moebiusa:
- Old Roger żąda zameldowania się – a wtedy odezwał się drugi z nich – jakie są rozkazy, sir?

************************************************

Kapitan Seven dumnie wszedł na mostek swojego niepierwszej już młodości Imperiala który pamięta niejedną bitwę i uważnie rozejrzał się po obecnych tu oficerach. Następnie zwrócił się do I oficera:
- Dobra ja przejmuje na razie dowodzenie – powiedział patrząc się na Erica
- Tak jest, sir – powiedział I oficer, a następnie się odwrócił i wyszedł spokojnym krokiem z mostka. Seven w tym czasie wydał polecenie oficerowi łącznościowemu:
- Wszystkie jednostki mają się zameldować i przygotować do skoku w nadprzestrzeń!
- Już się robi, się – powiedział i wydał polecenie zameldowania się jednostkom:
- Jednostki przygotować się do skoku w nadprzestrzeń, a następnie zameldować, odbiór.
- Niszczyciel typu Vindicator "Tarkin", zgłasza się.
- Krążownik uderzeniowy "Knight of darkness" gotów do akcji.
- Krążownik uderzeniowy "Cossack" jestem gotów…

[Moebius]

- Odbić od stoczni i ustawić się w formacji a następnie się zameldować na niszczycielu Old Roger
Tak tez się stało Fear odbił od stoczni i ustawił się w formacji a radiooperator zameldował:
- Krążownik "Fear" gotowy

[Luk Seven]

- Fregata typu Lancer "The One" zgłaszam gotowość do akcji.
- Sir, wszystkie jednostki się zgłosiły, nasz statek również gotowy do skoku w nadprzestrzeń, koordynaty ustawione na system Mytus VII.
Kapitan tylko się odwrócił w stronę oficerów, a następnie pewnym siebie głosem powiedział:
- Wykonać skok w nadprzestrzeń – po tych słowach gwiazdy za iluminatorem zmieniły się w niebieski tunel. Kapitan popatrzył jeszcze przez chwilę na przestrzeń za iluminatorem, a następnie usiadł na fotelu umiejscowionym z tyłu mostka i patrzył na ludzi którzy w tym momencie nie mieli praktycznie nic do roboty.

**************************************

- Sir, sojusznicza flota weszła w nadprzestrzeń – powiedział oficer na Carracku do Moebiusa, następnie dodając – nasz statek wciąż nie jest przygotowany do skoku ponieważ nie wydał pan odpowiedniego rozkazu – powiedział lekko wystraszony, młody oficer. Praktycznie poza kapitanem i pierwszym mechanikiem reszta to były osoby świeżo po szkoleniu.

[Moebius]

- I nic nie szkodzi- gdyż sam nie otrzymałem "od góry" takiego rozkazu a miałem - tym razem. Wiec ruszamy za nimi im mniej czasu tu stracimy tym lepiej.
Po chwili i Carrack poruszał się w niebieskim tunelu.

[Luk Seven]

II oficer nie mógł uwierzyć własnym uszom – Nic nie szkodzi – te słowa wybiły go z równowagi.
- Sir, jest pan pewien, że nic nie szkodzi? – zapytał retorycznie, podniesionym głosem chorąży, a następnie kontynuował patrząc z powagą na Moebiusa – jest pan bardzo lekkomyślny wypowiadając te słowa na głos przy załodze! Jeśli Seven wysłał by nas na krążownik Mon Calamari, obiecując, że będzie tuż za nami, a wyszedł by po naszym zniszczeniu też by mógł powiedzieć nic nie szkodzi?!
Następnie chorąży zwrócił się do oficera będącego niedaleko drzwi:
- Zastąp mnie ja za chwilę wrócę, idę do kapitana.
- Tak sir – powiedział III oficer i zajął miejsce chorążego który własnie wyszedł z mostka.


******************************************

Kapitan Seven po godzinie siedzenia na mostku, postanowił pójść do własnej kajuty ponieważ nawet nie odniósł tam swoich rzeczy osobistych po przybyciu na pokład. Wstał i skierował się powolnym krokiem w stronę wyjścia z mostka rzucając do oficerów:
- Jeśli coś się będzie dziać macie mnie natychmiast poinformować.
Oficerowie popatrzyli na Sevena i każdy z nich skinął głową na znak, że zrozumiał, a ten opuścił mostek. Po dłuższej chwili doszedł do swojej kajuty i rozejrzał się po niej uważnie, a później popatrzył za iluminator, za którym była niebieska ściana tunelu hiperprzestrzennego. Rzucił on niedbale swoje rzeczy na podłogę, a następnie podniósł książkę która wypadła z torby. Położył ją na stole, a następnie wyszedł powoli z pokoju i zaczął iść korytarzem…

[Oto'reekh]

Kapitan po kilku minutach wkroczył na mostek zamaszystym krokie. Rozejrzał się gładząc swojągęstą brodę i zapytał ogólnie.
- Co tu się dzieje młodziki ? - Moebius stał prosto z powazna miną i się nie odzwyał, ciszę przerwał drugi oficer.
- Kapitanie, ekhm, Pierwszy oficer nie wydał rozkazu do przygotowania maszyny do skoku w nadprzestrzeń przez co opóźniliśmy nasz skok, co przynosi wstyd nam jak i jednostce, Sir!. - wydukał szybko młody oficer.
Kapitan spojrzał z ukosa to na drugiego to na pierwszego oficera.
- Widzę, że nie ustalono jeszcze wacht i mostek jest w komplecie - mruknął na poczatek - może to dobrze bo potrzebujecie wprawy. - myślał na głos i zwróciłsiędo Moebiusa - Pierwszy, wiem, że może denerwujecie się, że przekazałem wam ster tak wcześnie, ale skoro góra zdecydowała, że nie ma czasu na kursy szkoleniowe na okrętach to chciałem was nauczyć samodzielności. Następnym razem proszę się skupić i przypomnieć procedury ze szkolenia, jednostka nie dowodzi się sama i potrzebuje steru, a gdy nie ma mnie na mostku to wy jesteście tym sterem, zrozumiano ? - zapytał retorycznie - i nei przynosić mi dalej wstydu, bo ten młody oficerek Seven będzie się na mnie wydzierał - dodał kapitan przeklinając w duchu młodych młokosów, za sterami okrętów i skierował swój wzrok na drugiego oficera.
- Panie drugi - rzekł stanowczo - proszę mi tu nie robić rywalizacji na mostku i wzbudzać jawnego buntu na pokładzie, jak dobrze wiecie to Pierwszy oficer jest waszym przełożonym i nie powinniście kwestionować jego rozkazów, chyba że stanowią bezpośrednie zagrożenie dla bezpiecześntwa okrętu. Skoro Pierwszy zapomniał o małym detalu wystarczyło mu o tym przypomnieć i nie budzić mnie Chalera, dopóki nie bedziemy wychodzić z hiperprzestrzeni ! - warknął - są jeszcze jakieś pytania czy moge wrócić do kajuty z przeświadczeniem, że młodziki nie zrujnują tego okrętu ? - zapytał dla pewności

[Moebius]

- Tak jest Sir - odpowiedział "pierwszy" - Mam nadzieje się starać aby nie powtórzyć takiego błędu.
Kapitan po chwili rozglądania i napotykania tylko potwierdzających spojrzeń udał się do kajuty.
- Dobra pośćmy ten incydent w niepamięć. A teraz ktoś mi powie ile będziemy lecieć ?

[Oto'reekh]

Drugi oficer spojrzał na swój panel i rzekł pokonanym głosem.
- 9 godzin i 4 minuty, Sir - wypowiedział ostatnie słowe z najmniejszym zaangażowaniem. W czasie tej wymiany zdań kapitan ponownie opuścił mostek i udał się do kajuty kapitańskiej. Sam statek z lekkim opóźnieniem zmierzał w okolice systemu Mytus VII...


Akcja przenosi się do: [Operacja Quisling]

[Andy Calius]

Marcus przechadzał się bez sensu po korytarzu. Był upokorzony że mimo niewoli u Rebeliantów i przekazanych informacjach o siłach wroga nikt mu nie ufał i nie przydzielił zadania.
Siedział w Bastionie już kilka dni nie wiedząc nic o poczynaniach dowództwa. Nie był przyzwyczajony do dezinformacji jakimi karmili go w bazie. Oficerowie odnosili się do niego niemal wrogo więc przesiadywał głównie w towarzystwie żołnierzy. Oni jednak niezbyt lubili innych oficerów i dopiero po kilku dniach gdy stawiał im w kantynie mocniejsze trunki i grał z nimi w sabakę niedozwoloną dla szturmowców, wtedy dopiero nabrali nieco ufności. On jednak nie czuł się dobrze i tęsknił do pracy w wywiadzie.

[Luk Seven]

Kiedy Marcus po raz kolejny wygrał ze starszym szeregowym YY-96385771 ten tylko podał oficerowi to co przegrał. Wtedy do pomieszczenia weszło kilku innych szturmowców z rwącą się młodą góra osiemnastoletnią kobietą, która wyglądała na niewolnice.
- Ten który wygra może ją sobie wziąć – odparł podoficer trzymający pieczę nad tą nielegalną dziedziną hazardu, mocno podkręcając atmosferę. Wszyscy szturmowcy którzy oglądali rozgrywkę zawyli z radości, a starszy szeregowy zmobilizował się by wygrać tym razem, kiedy rozgrywka toczy się o tą rudowłosą piękność.

[Andy Calius]

Marcus spojrzał na dziewczynę. Była ładna i pobudzała mężczyzn w pomieszczeniu. Climek wiedział że chwila przyjemności mu nie zaszkodzi. Nie mógł się przy niej skupić i po poważnym błędzie w grze zdenerwował się pomyślał-to prze nią. Chciał sie na niej wyładować łącznie z rozdrażnieniem towarzyszącym mu od chwili gdy nie przydzielono go do niczego. Osłonił twarz by na nią nie patrzeć i zajął się grą. Nalał przeciwnikowi do pełna i sam udając że pije patrzył jak rozanielonym spojrzeniem chłonie stawkę w tej partii. Zrobił błąd. Na to czekał Marcus i jednym posunięciem wygrał gre.
-No myślę że na dziś koniec.-powiedział do poruszonych szturmowców. Patrzyli na niego zpode łba ale on tylko ironicznie dodał- oddam wam nagrodę później jeśli wasz szefunio -tu wskazał podoficera- na to pozwoli. Jak ona ma na imię?- zapytał i spojżał z satysfakcja na dziewczynę.

[Luk Seven]

- Sam się jej zapytaj – odparł obrażony podoficer popychając ją mocno tak, że wpadła ona w ramiona Climka. Kiedy on ją już złapał ta przybliżyła swoje usta i cichym drżącym głosem powiedziała do niego:
- Proszę nie oddawaj mnie im, proszę.

W tym samym czasie podoficer podszedł pod przegranego szturmowca i stanął koło niego by następnie przywalić nic nie spodziewającemu się żołnierzowi w tył głowy. Uderzenie było tak silne, że ten uderzył głową o stół rozwalając nos, a podoficer zaczął krzyczeć w jego stronę:
- Debilu jak mogłeś ją przegrać!

[Andy Calius]

Cicho! krzyknął w stronę szturmowców.
Wyszedł z nią na korytarz prowadzący do koszar.-Jak masz na imie?-zapytał spokojnie nie patrząc jej w twarz.
-Jaina- powiedziała. -Prosze cie panie oficerze, nie dawaj mnie szturmowcom.-prosiła ciągnąc go za rękę i patrząc w twarz.
-Nic nie mogę obiecać. Tak wogóle skąd się tu wzięłaś?-zapytał. Czuł że wściekłośc w nim powoli opada.
-ten człowiek który mnie tu przyniósł, złapał mnie jak wracałam do domu pół roku temu. Odtąd posiadał mnie ale wydał wszystkie kredyty na wódkę i teraz chciał za mnie wygrać nowe.
Marcus nic nie powiedział tylko otworzył drzwi od swojego pokoju i wprowadził dziewczynę do środka.
-Zasady są takie. Mieszkasz u mnie sprzątasz i zaspokajasz moje potrzeby. Ja wtedy nie wydam cię w łapy kompanii. Na razie jesteś bezpieczna.-powiedział. Następnie poszedł po śpiwór dla niej. Gdy wrócił czekała na niego z pytaniem w oczach. -Możesz się umyć i coś zjeść. Potem połóż się spać.-powiedział szorstko. Następnie sam zasnął kamiennym snem.

Obudził się po kilku godzinach. Dziewczyna leżała niedaleko jego łóżka. Była odkryta a jej ponętne ciało iskrzyło się w świetle księżyca. Marcus poczuł jak w nim odżywają żądze i delikatnie zdjął jej ubranie nie budząc. Na chwile zatkało go ale emocje wzięły góre. Zaczął ją pieścić. Obudziła się i lekko dawała opór. W końcu poddała się a on zaznał przyjemności. Zwlókł się wkrótce z nij do lóżka nic nie mówiąc przerażonej dziewczynie. Zasnął ponownie.

[Luk Seven]

Dziewczyna oburzona tym jak się zachował Climek oraz tym, że niczym nie różnił się od szturmowców postanowiła się uwolnić. Kiedy mężczyzna zasnął ona wzięła i po cichu zaczęła przegrzebywać jego rzeczy by zdobyć jego identyfikator. Kiedy go zdobyła podeszła pod czytnik w drzwiach i przesunęła przez niego jej klucz do wolności, a następnie wyszła z pomieszczenia…

…Kiedy Marcus się obudził został na ziemi tylko odsunięty śpiwór oraz lekko uchylone drzwi przez które zaglądali co ciekawsze osoby przechodzące po korytarzu.

[Andy Calius]

Na szczęście głupia dziewczyna zostawiła identyfikator. Natomiast Marcus poszedł prosto do jednej z kompanii szturmowców. -Na wolności jest tu moja niewolnica. Jeśli ją znajdziecie będziecie mogli ją używać do woli-powiedział. Po dwóch godzinach zjawili się w drzwiach jego pokoju z dziewczyną.-Kręciła się koło kanałów jakby chciała uciec nimi.-powiedział jeden z nich. -Dobra jest wasza ale dajcie ją też na chwile kompanii od której ją wczoraj wygrałem i powiedzcie że to w przeprosinach.-odrzekł z dziką satysfakcją

[Luk Seven]

Ruda dziewczyna z łzami w oczach popatrzyła na Marcusa – Nie proszę, już się to nie powtórzy – ale nim mężczyzna zdążył zareagować ona zniknęła z jednym ze szturmowców za drzwiami. Za to starszy sierżant zapytał z wyczuwalnym zdziwieniem w głosie:
- Której kompani i niby w czym pan wygrał? – mimo, że żołnierze mieli charakterystyczne białe hełmy przez które nie było widać twarzy to można było się domyśleć, ze cała trójka patrzy teraz na Climka w oczekiwaniu na odpowiedź.

[Andy Calius]

-kompanii 21. Nie wygrałem a raczej odkupiłem od jej dowódcy. Za kredyty. Daj mu je-tu wręcza 100 kredytów - i powiedz że to w ramach starej przyjaźni.
Szturmowiec wziął z ręki kase zastanawiając się czy to łapówka dla niego by sie przymknął czy dla tego podoficera. Tak czy owak nie miał dowodu a dziewczyna była i tak już niezłą zapłatą za tak banalne zadanie. Postanowił że przemilczy całą sprawę.

[Oto'reekh]

Lewis Nixon pełniący obowiązki dowódcy SSWiM na Bastionie wylądował wraz z Vegą, Pattersonem i Tomlinosnem w bazie Imperium. Przez kilka dni załatwiał formalności dotyczące sprzętu zamówionego przez Deckarda i po otrzymaniu wszystkich zapewnień, że wyposażenie dojdzie na czas, mógł w końcu przystąpić do selekcji nowego narybku do drugiego oddziału SSWiM.
8 ludzi nawet doskonale zorganizowanych nie dałoby rady przetrwać w warunkach wojennych, szesnastka nadawała się już do małych operacji na tyłach wroga, więc Nix musiał wybrać nową ósemkę spośród wielu chętnych, których dowództwo oddelegowało na Bastion. Selekcje zaszczycili komandosi Imperium, wybitni szturmowcy, wywiadowcy, a nawet kilku chłopaków z jego byłego oddziału SpecNavu….

[Andy Calius]

Nax Vardo wszedł do budynku rekrutacyjnego Imperium. Był juz tu raz wiele lat temu gdy zapisywał go ojciec do szturmowców. Skierował się od razu do osoby odpowiedzialne za werbunek.
-Chciałbym wziąć udział w szkoleniu do oddziałów specjalnych. Tu są moje referencje, służyłem w wojsku jako szturmowiec w kompanii 11.-powiedział i podał dokumenty stwierdzające jego tożsamość i przebieg służby. -Napisałem już podanie o przyjęcie i zostałem skierowany tutaj.-po chwili dodał. Pracownik werbunkowy przeleciał wzrokiem po przyniesionych mu dokumentach i wpisał dane do komputera. Odwrócił twarz w stronę przybysza jakby chciał mu coś powiedzieć.

Skierował go do sali selekcji gdzie wybierano członków nowej grupy