[Coruscant] Dżentelmen mimo woli

[Mistrz Gry]

- Grzeczny chłopiec. Jak myślisz Rose? Zabić go, bo wygadać się może policji czy komukolwiek o naszym małym interesie, czy darować mu życie?
- Cóż. Był słodki i przydatny. Wątpię, by ktoś jego pokroju i poziomu, by cokolwiek wygadał. Wygląda na takiego, co ma to w dupie.

Keila spojrzała na Rose i kiwnęła głową, by ta opuściła broń. Podeszła do Trena i rzekła:
- Żałuję, że to wszystko tak się właśnie potoczyło. Odejdź. I pamiętaj, że to miejsce w ogóle nie istnieje.
Gdy skończyła mówić pocałowała go bardzo namiętnie. Pocałunek trwający kilkanaście sekund, był niesamowicie przyjemny i rozkoszny.
- Żegnaj niebieskoskóry.

[Tren Dinmaar]

-To miejsce nie istnieje...
Powtórzył teatralnym, pełnym pompatyczności szeptem po tym jak dostał najlepszego całusa w życiu. Chwilę później, ostrożnie ruszył do wyjścia mijając Rose.
-Aż żałuję że nie mam w tym momencie detonatora...
Dodał do siebie gdy mijał wejście.
-Wszystko poszłoby w piz...! Ahh marzenia.
Chiss odszedł w stronę zachodzącego słońca, niczym w starych oldschoolowych westernach.
-Przynajmniej mam darmowy blaster! Kurde, zapomniałem zabrać drugi!
Tren opuścił scenerię, udając się na brudne ulice miasta...

Akcja przenosi się do [Coruscant] Lądowiska