[Ruusan] Tajemniczy przedmiot

[Oto'reekh]

Akcja przeniosłą się z: [Taris] Zabracki naukowiec

Lethisk wyskoczył z nadprzestrzeni niedaleko zielonkawo-brązowej tajemniczej planety Ruusan, położonej w środkowych rubieżach. Sama planeta była otoczona przez trzy księzyce, nazywane "siostrami".

[Luk Seven]

- No to co wiemy na teamt tej planety na którą lecimy? - zapytał się Rek wchodząc do kabiny pilotów i siadając obok Arystei.

[Silus Targon]

Kiedy zbliżali się do planety coraz lepiej rysowało się jej ukształtowanie geologiczne. Już na pierwszy rzut oka było widać że kiedyś była to piekna planeta mogąca konkurować nawet z Naboo
-Ta planeta nazywana jest "grobowcem mocy". Kiedyś była to jedna z najpiękniejszych planet ale zmieniło się to podczas wojny pomiędzy Sithami a Jedi którzy ściągali tutaj setkami by wyniszczyć się wzajemnie. Bractwo Ciemności i Armia Światła stoczyły tutaj wiele bitew które doprowadziły ta planetę do takiego stanu - i faktycznie planeta sprawiała wrażenie mrocznej. W powietrzu czuć było zapach umarłych którzy ginęli w walce - Planeta ta kiedyś bogata była w różnego rodzaju surowce mineralne i kryształy. Czy tak jest do dziś tego nie wiem. Jest tu niewiele mieszkańców i niewiele osad.Tubylce nie zawsze mogą nam być przyjaźni ale STARAJMY nawiązać się z nimi kontak zanim zaczniemy strzelać. Nie ma im się co dziwić po tym co przeszli... - spojrzała z ironią na Reka ale nie skomentowała nic więcej. Znaleźli kawałek płaskiego terenu gdzie można było wylądować. Na planecie było dość ciepło ale też i mroczno. Piętno które zostało odbite na tej planecie przez moc nie prędko minie

[David Turoug]

- Ma złe przeczucia, co do lądowania na tej planecie - odparł niechętnie Mylo, który zbudził się tuż przed lądowaniem - Ciekawe jak chcemy się czegoś dowiedzieć o tym przedmiocie, na tak mało cywilizowanej planecie, tym bardziej, ze na piramidce pisało coś o trzech księżycach, a nie o Ruusan...

[Silus Targon]

-Tak, ale na księżycach życie nie istnieje. A słowa"trzy siostry pogrążyły się w żałobie" najprawdopodobniej odnoszą się do dawnych wojen silnych mocom. A wojny odbyły się właśnie na powierzchni Ruusan. - Arystea po tym krótkim wykładzie zaczęła szykować się do wyjścia na powierzchnie. Nie wiadomo było co ich tam spotka. Jakie stwory kryją te lasy... W każdym razie w dychu zadowolona była że lata nauki o systemach i planetach nie poszły na marne...

[David Turoug]

- Ech, w takim razie ruszajmy... - rzekł Mylo Jester - ale jak nic nie znajdziemy wracajmy na Yavin po nasze kredyty...

[Luk Seven]

- Mam nadzieję, że jednak coś znajdziemy - burknął Rek kiedy chował do kabury swoje pistolety blasterowe.

[Oto'reekh]

Lethisk nie zdązył jeszcze wylądować i wciąż szukał dogodnego miejsca na tej tajemniczej planecie.
- Spróbuj tam - powiedziała i wskazała palcem coś co wyglądało na odległe lądowisko. Arystea nie odpowiedziała ale spokojnie zwróciła frachtowiec we wskazanym kierunku, po kilku kilometrach lądowisko było lepiej widoczne, ale sprawiało dużo gorsze wrażenie niż odległy łysy punkt widziany z dystansu. Stary i zaniedbany to słowa, które dzięki temu miejscu mogły zostać zdefiniowane w słowniku. Jednak "miejsce", które miało przypominać lądowisko nie było samotne i dało się wyróżnić kilka budynków, które całkiem nieźle zlewały sięz otoczeniem ,a swoim wyglądem także z lądowiskiem.
- Jest szansa, że może ktoś z tej osady będzie w stanie nam pomóc - rzuciła Finn

[Silus Targon]

Arystea posadziła spokojnie statek we wskazanym wcześniej miejscu. Fakt, wszystko było zdemolowane. Cała grupa zaczęła przygotowywać się do wyjścia. Kiedy ich stopy stanęły na stałym gruncie poczuli się naprawdę dziwnie. W powietrzu unosił się zapach śmierci. Był środek dnia i temperatura dostatecznie wysoka a na planecie i tak wyraźnie brakowało światła słonecznego.
Grupa ruszyła bez słowa w kierunku zniszczonych budynków. Kiedy podeszli jeszcze bliżej widać było że budynki wyglądają na niezamieszkałe.
-Jest tam kto? - krzyknęła Arystea ale z wnętrza budynku odezwało się tylko echo. Okna były pozabijane deskami, w środku był bałagan i nieład. Bez wątpienia od dawna nikogo tu nie było.
-Musimy się rozejrzeć po okolicy bo tu raczej nic nie znajdziemy - powiedziała dziewczyna odwracając się do reszty grupy.

[David Turoug]

- Dziwna planeta... Panuje tutaj niespotykana atmosfera - rzekł cicho Mylo - Nie wiem czy powinniśmy tutaj przylatywać. Nawet nie mamy się o co zahaczyć...

[Oto'reekh]

-Mylo ma rację potrzebujemy kogoś, kto zinterpretuje znaki na piramidce, eksploracja planety na własną ręke, może wpakować nas tylko w kłopoty - przyznała Finn po czym dodała - Musi tu istnieć jakaś zamieszkana osada, ta tutaj wygląda na opuszczoną, więc może po prostu spróbujemy znaleźć jakąs inną ?- Gdy ledwo skończyła mówić nagle jedna z kieszeni Arystei zaczeła świecić intensywnym niebieskim światłem. Gdy tylko Silion, sięgnęła do kieszeni i wyjmowała tajemniczą piramidkę, obracając ją w ręku, kolejno każda ze ścian emitowała niebieskie tajemnicze światło.
- Pokaż mi to - rzuciła Finn i odebrała przedmiot koleżance. Bawiła się nim kilka chwil i w końcu stwierdziła - Jak chyba sami zauważyliście ta piramidka, świeci tylko tą ścianą która znajduje się w odpowiednim kierunku, a to oznacza, że ona nas gdzieś prowadzi... - urwała

[David Turoug]

- Nie wiem jak wy, ale ja czuje coraz większy niepokój - odparł z respektem do otoczenia Mylo - Nie stójmy tak, bo jesteśmy wystawinie jak na widelcu. Ruszajmy zgodnie z kierunki, który wskazuje ten przedmiot. Mam nadzieję, że będzie się opłacało, bo szkoda zginąć w takim miejscu, którego nikt nie odwiedza...

[Luk Seven]

- To tylko planeta, więc czego tu się bać? - zapytał Rek patrząc na Myla - szkoda tylko będzie jak Hutt się dowie, że kropneliśmy naukowca i jeszcze Nas u niego nie ma.

[David Turoug]

Mylo spojrzał na Rekiego. Co raz bardziej irytowało go jego zachowanie. Nieodpowiedzialne i lekceważące zachowanie.
O mały włos nie zginęlismy przez niego w kanałach na Taris... - pomyślał Jester. Z każdą chwilą spędzoną na Ruusan, co raz bardziej miał chęć odlecenia z tej planety. Nagle za plecami, w okolicach drzew usłyszał jakiś dźwięk. Momentalnie wyciągnął blaster, odwrócił się i oddał w tamtym kierunku serię. Po chwili z gałęzi spadł jakiś ptak. Mylo Jester otarł pot z czoła.
- Chyba robię się nerwowy - rzekł do grupy.

[Oto'reekh]

Finn spojrzała na Mylo jednak nie odpowiedziała, rozejrzała się po okolicy i spojrzała na trzymany w rękach przedmiot. Od chwili jego uaktywnienia czuła się dziwnie, jakby była przyciągana lub czuła jakieś lekkie napięcie.
- To chyba aura tej planety - pomyślała i zwróciła się do reszty towarzyszy.
- Ruszajmy, nie marnujmy dnia na zbędne rozmyślania - powiedziała i ruszyła w wyznaczonym kierunku. Po kilkuset metrach, na ich drodze stanął rozległy, iglasto-liściasty las, którego optymistycznym opisem był przymiotnik mroczny. Otia lekko się zawahała, jednak przedmiot nie przestawał emitować światła więc i Finn nie zamierzała rezygnować, gdy zagłębili się w odmętach drzew rzucających rozmaite cienie, które tylko potęgowały efekt tajemniczości, lęku i zwykłej niewiadomej. Po kolejnych kilkuset metrach, światło na piramidce lekko zmieniło barwę, która chyliła się powoli ku fioletowi, co upewniło Otię, że ich wędrówka nie jest bez celowa. Nagle drzewa powoli zaczęły się przerzedzać wpuszczając trochę światła, a dzikie cienie, tańczące na pniach drzew, okolicznych kamieniach i nieskończonym połaciom mchu na chwilę odeszły na rzecz kojącego, spokojnego światła.
- Możemy tu chwile odpocząć - powiedziała Otia, która nawet nie odwróciła się do towarzyszy - to miejsce wygląda na ... - urwała i stanęła w miejscu. Zaledwie kilka metrów przed nią leżało coś, co przypominało zwłoki, a raczej strzępy zwłok humanoidalnej istoty. Ciało było poszarpane i zmasakrowane, pełne zakrzepłej krwi i w zaawansowanym stanie rozkładu.
W urwanej dłoni, która leżała metr od "zwłok" leżał cyfronotes. Finn nie wydając z siebie nawet jednego słowa, podeszła i podniosła cyfronotes, jej towarzysze już z pewnością zauważyli ciało, jednak nikt jeszcze nie zdążył skomentować tego widoku. Jedynym dźwiękiem poza naturalnym tłem lasu był głos Omwatianki, która odczytywała jedyny, krótki wpis zamieszczony w cyfronotesie.
- Dzień 71, Wyprawa Archeologiczna. Zostałem sam, nie wiem czy jeszcze ktoś przetrwał to... to... "coś"... i piszę tę notkę w nadziei, że ktoś być może ją znajdzie. Jeśli czytasz te słowa odejdź stąd, nie znajdziesz tu niczego poza okrutną śmiercią i za żadne skarby nie uaktywniaj Ma... - skończyła czytać i dodała - tutaj kończy się wpis...

[Luk Seven]

- Widzę, że zaczyna robić się ciekawie. - odparł Rek przyglądając się dokładnie zmasakrowanym zwłokom. - choć w sumie to wygląda jakby miał pecha i trafił na jakiegoś lokalnego drapieżnika.

[David Turoug]

- Niezbyt optymistyczna wizja - rzekł Mylo słuchając tego, co pr zeczytała Finn - Co teraz? Dalej chcecie brnąć w to bagno?
Nie czekając na odpowiedź wspiął się na jekiś drzewo by obejrzeć teren. Gdy spojrzał w kierunku, w którym zmierzała grupa ujrzał jakąś grotę, w niewielkiej górze. Chwilę później już był na ziemi.
- PRzed nami jakaś jaskinia... Ale żadnego ruchu nie widać...

[Silus Targon]

Arystea nachyliła się bez słowa nad zwłokami chcąc sprawdzić czy nie ma nic co mogło by im pomóc. Niestety nic nie znalazła. Zaczęła rozgarniać leżące liście w poszukiwaniu jakichś śladów.
-Spójrzcie - powiedziała wskazując odcisk jakiegoś stworzenia - to chyba zostawił nasz przyjaciel. Hmm... 4 palce i chyba porusza się tylko na dwóch nogach, ale nie jestem pewna. Ślady nie są najświeższe... Co gorsza... Mam dziwne wrażenie że to nie był pojedyńczy osobnik - wywnioskowała badając kolejne fragęnty terenu.
-Otia, jaki kierunek aktualnie wskazuje piramida? - zapytała spoglądając na dziewczynę

[Oto'reekh]

Nagłe pytanie Arystei wybiło Otię z dziwnego transu, już od dłuższych chwil czuła się dosyć dziwnie jakby planeta albo ten przedmiot w jakiś sposób na nią oddziaływał.
- Kierunek jest zbieżny, z wyszukaną przez Myla jaskinią, wielce prawdopodobne, że to właśnie to miejsce wskazuje ten przedmiot. - powiedziała z dziwną pewnością w głosie.

[Luk Seven]

Jestem ciekaw co w niej jest – odrzekł bez namysłu Rek mając na myśli jaskinie – mam nadzieję, że coś po co warto się fatygować.